ศีลและความดีงามในชีวิต : หน้า 30/205

30 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม “ควรหรือที่เราจะเอาชีวิตของผู้อื่น มาเพื่อช่วยชีวิต มารดาของเรา” จักกนะจึงปล่อยกระต่ายน้อยตัวนั้น พร้อมกับกล่าวว่า “เจ้าจงไปกินหญ้ากินน้ำของเจ้าตามสบายเถิด” เมื่อกลับมาถึงบ้าน จักกนะถูกพี่ชายซักถาม จึงเล่า ความจริงให้ฟัง และถูกพี่ชายต่อว่าอย่างมากมาย แต่เขาก็ มิได้โต้ตอบ ได้แต่ขยับเข้าไปใกล้ๆ มารดาแล้วกล่าวสัจจะ วาจาว่า “ตั้งแต่ข้าพเจ้าเกิดมา ยังไม่เคยจงใจฆ่าสัตว์ใดเลย ด้วยคําสัตย์นี้ ขอให้มารดาจงหายจากโรคเถิด” ทันใดนั้นเอง มารดาของเขาก็หายป่วยเป็นอัศจรรย์