คุณค่าของศีลและสัตบุรุษในพระพุทธศาสนา : หน้า 62/205

62 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม แต่ศีลเท่านั้นเถิด” ในที่สุดทั้งหมดก็จมน้ำตาย ปรากฏว่าบุรุษผู้นั้นได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ส่วน พ่อค้าทั้งหลายก็ได้ไปเกิด ณ ที่นั้นเช่นกัน เทพบุตรทั้งหมดมี นามว่า ยกสัตบุรุษ เพราะล้วนแต่เป็นผู้ที่ได้รับการยกขึ้นด้วย ธรรมของสัตบุรุษ คือศีล ๕ ก่อนที่จะเสียชีวิตลง วิมานของ เทพบุตรเหล่านั้น อยู่เป็นลำดับเรียงกัน ๗ ชั้น ตรงกลางนั้น เป็นวิมานทองคํา สูงถึง ๑๐๐ โยชน์ เป็นวิมานของเทพบุตร ซึ่งเป็นอาจารย์ผู้แนะนำให้รักษาศีล ส่วนวิมานของเหล่าศิษย์ ซึ่งมีความสูงลดหลั่นลงมา จะตั้งอยู่ล้อมรอบเป็นชั้นๆ ออกไป โดยชั้นนอกสุดมีความสูง ๑๒ โยชน์ เมื่อเทพบุตรเหล่านั้นนึกถึงกุศลของตน ก็รู้ว่าที่ตนได้ ทิพย์สมบัติเช่นนี้ เพราะอาศัยศีลที่อาจารย์เป็นผู้แนะนำให้ รักษา จึงพากันมาสรรเสริญคุณของอาจารย์ถวายแด่พระ บรมศาสดา ณ พระเชตวันมหาวิหาร ในเวลาเที่ยงคืน โดย กล่าวเป็นคาถาสรรเสริญสัตบุรุษว่า “บุคคลพึงคบสัตบุรุษอย่างเดียว จึงทำความสนิทสนม กับสัตบุรุษ เพราะรู้ชัดสัทธรรมของสัตบุรุษแล้ว มีแต่ดีขึ้น ไม่มี เลวลง” ต่อจากนั้นเทวดาอีก ๕ องค์ ก็กล่าวคาถาสรรเสริญ คุณของสัตบุรุษคล้ายๆ กัน พระพุทธองค์ทรงรับรองว่า คำ ที่เทวดากล่าวมานั้นเป็นคําสุภาษิต แล้วตรัสคาถาสรุปคุณของ