ข้อความต้นฉบับในหน้า
119
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
อย่างสุดกำาลังความสามารถ แต่ก็ไม่อาจปลดออกได้ จึง
พากันหามปุโรหิตไปส่งยังเรือนของเขา ปุโรหิตได้ร้องไห้คร่ำ
ครวญ ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่นานถึง ๗ วัน
พระราชาทรงปรึกษากับหมู่อำมาตย์ว่า จะทำอย่างไร
จึงจะช่วยปุโรหิตผู้ไม่มีศีล ให้รอดพ้นจากความตายได้ อำมาตย์
ทั้งหลายจึงกราบทูลว่า “ขอให้จัดมหรสพขึ้นใหม่ เทพบุตร
ทั้ง ๔ นั้น คงจะมาชมอีก”
พระองค์ทรงเห็นชอบด้วย จึงโปรดให้จัดมหรสพขึ้น
อีก เทพบุตรทั้ง ๔ ก็มาปรากฏกายแก่มหาชนอีกครั้ง ปุโรหิต
จึงกล่าวอ้อนวอนเทพบุตรเหล่านั้นว่า “ขอเทพบุตรทั้งหลาย
จงช่วยชีวิตข้าพเจ้าด้วยเถิด”
เทพบุตรทั้ง ๔ พากันติเตียนปุโรหิตนั้น ในท่ามกลาง
มหาชนว่า “ดอกฟักทิพย์เหล่านี้ ย่อมไม่สมควรแก่ผู้ไม่มี
ศีล ไม่มีกัลยาณธรรมเช่นท่าน ท่านได้หลอกลวงพวกเรา
จึงได้รับผลแห่งมุสาวาทนั้น”
ครั้นกล่าวติเตียนแล้ว จึงปลดพวงมาลัยนั้นออกจาก
ศีรษะปุโรหิต จากนั้นก็ให้โอวาทแก่มหาชน ให้ตั้งอยู่ในศีล
แล้วพากันกลับไปสู่สรวงสวรรค์
พวงมาลัยดอกไม้อันงดงาม ที่กลับกลายเป็นความ
แหลมคมเข้าทิ่มแทง จะสร้างความเจ็บปวดได้ก็เพียงกาย แต่