ความดีงามและศีลในพระพุทธศาสนา ศีล เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม หน้า 126
หน้าที่ 126 / 205

สรุปเนื้อหา

บทเรียนนี้กล่าวถึงความสำคัญของศีลในพระพุทธศาสนา โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนให้ภิกษุทั้งหลายเข้าใจความสำคัญของการงดเว้นจากกรรมชั่ว เช่น ปาณาติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร มุสาวาท และสุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน การเว้นจากกรรมชั่วเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลให้พระราชาทั้งหลายลงโทษ แต่กลับเป็นการสร้างความดีงามในจิตวิญญาณของบุคคล ซึ่งส่งผลดีต่อสังคมโดยรวม.

หัวข้อประเด็น

-ศีลและความดีงาม
-การงดเว้นจากกรรมชั่ว
-พระพุทธศาสนาและสังคม
-ความหมายของปาณาติบาต
-อทินนาทานและผลกระทบ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

126 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า " "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอเข้าใจว่าอย่างไร เธอ ทั้งหลายเคยได้เห็นหรือได้ยินบ้างไหมว่า บุรุษนี้ละปาณาติบาต เป็นผู้งดเว้นจากปาณาติบาตแล้ว พระราชาทั้งหลายจับเขามา ประหาร จองจำ เนรเทศ หรือกระทำการตามปัจจัย เพราะการ งดเว้นจากปาณาติบาตเป็นเหตุ ?” “ไม่เคยเลย พระเจ้าข้า” “ถูกแล้ว ภิกษุทั้งหลาย แม้เราก็ไม่เคยเห็น ไม่เคยได้ ยิน...มีแต่เขาจะประกาศการกระทํา วว่า คนผู้นี้ฆ่าหญิงหรือชาย ตาย พระราชาทั้งหลายจึงจับเขามาประหาร จองจำ เนรเทศ หรือกระทำการตามปัจจัย เพราะปาณาติบาตเป็นเหตุ อย่างนี้ เธอทั้งหลายเคยเห็น หรือเคยได้ยินบ้างไหม ?” “เคยเห็น เคยได้ยิน และจักได้ยินต่อไปด้วย พระเจ้าข้า” “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอเข้าใจว่าอย่างไร เธอทั้ง หลายเคยได้เห็น หรือได้ยินบ้างไหมว่า บุรุษนี้ละอทินนาทาน เป็นผู้งดเว้นจากอทินนาทานแล้ว....จากกาเมสุมิจฉาจารแล้ว... จาก มุสาวาทแล้ว...จากสุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานแล้ว พระราชาทั้ง หลายจับเขามาประหาร จองจำ เนรเทศ หรือกระทำการตามปัจจัย เพราะการงดเว้นจากอทินนาทาน...จากกาเมสุมิจฉาจาร....จาก มุสาวาท...จากสุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานเป็นเหตุ ?" อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต บาลีสยามรัฐ เล่ม ๒๒ ข้อ ๑๗๘ หน้า ๒๓๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More