ศีลและมนุษยธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 24/205

24 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ลวง เมื่อเราไม่ต้องการถูกหลอกลวง ผู้อื่นก็ย่อมไม่ต้องการ เช่นกัน เทจ ดังนั้น จึงเกิดมนุษยธรรมข้อที่ ๔ ว่า เราจะไม่พูด ความสงบ ปลอดภัยในชีวิต ก็เป็นสิทธิที่ทุกคนต้องการ แต่จะเป็นไปได้เมื่อทุกชีวิตตั้งอยู่ในความไม่ประมาท เพราะ คนประมาท ขาดสติ อาจทำความชั่วได้ทุกอย่าง สร้างความ เสียหายได้อย่างใหญ่หลวง จัดเป็นบุคคลอันตรายต่อชีวิตและ ทรัพย์สิน ทั้งต่อตนเองและสังคม จึงควรที่จะป้องกันมิให้ตก อยู่ในฐานะแห่งความประมาท ดังนั้น จึงเกิดมนุษยธรรมข้อที่ ๕ ว่า เราจะไม่ดื่ม สุราเมรัย อันเป็นเหตุแห่งความประมาท ศีล ๕ จึงมาจากสามัญสำนึกของมนุษย์ ที่รู้ว่าเมื่อ เรามีความรักตนเอง ปรารถนาความสุข ความปลอดภัยให้ กับตนเอง ชีวิตของผู้อื่นย่อมมีความรู้สึกเช่นเดียวกันกับเรา การนึกถึงใจเขาใจเรา เช่นนี้ เป็นวิธีการที่พระสัมมา สัมพุทธเจ้าทรงใช้ในการสั่งสอนชนทั้งหลายให้รักษาศีล ดัง พระธรรมเทศนา ที่พระพุทธองค์ทรงแสดงแก่คหบดีทั้งหลาย ตามที่ปรากฏอยู่ในสังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ๑๙/๑๔๕๘