ศีล: ที่ตั้งแห่งความดีงาม : หน้า 16/205

16 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ทุจริต ๔ (ไม่พูดเท็จ ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูด เพ้อเจ้อ) ศีล คือ เจตสิก หมายถึงการงดเว้นจากมโนทุจริต ๓ (ไม่อยากได้ของผู้อื่น ไม่พยาบาท มีความเห็นชอบ) ศีล คือ ความสำรวมระวัง ปิดกั้นความชั่ว ศีล คือ การไม่ล่วงละเมิดข้อห้าม " แม้ศีลจะมีหลายความหมาย แต่ที่สำคัญที่สุด คือ เจตนา ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า “ศีล คือ ความตั้งใจ ที่จะงดเว้นจากความชั่ว ความ ทุจริต สิ่งที่ไม่ดีทุกประการ” การรักษาศีล จึงเป็นบุญกิริยาวัตถุ คือวิธีการทําบุญ อย่างหนึ่ง เพราะทุกครั้งที่เราตั้งใจงดเว้นจากความชั่ว ตั้งใจ ที่จะไม่เบียดเบียนใคร ย่อมจะเกิดกระแสแห่งความดี เกิด ความเมตตาขึ้นมาในใจ ที่เราเรียกว่ากระแสบุญ อันเป็น เครื่องชำระจิตใจของเรา ให้สะอาดบริสุทธิ์ การรักษาศีลจึง เป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตและจิตใจให้บริสุทธิ์ดีงามยิ่งขึ้น นอกจากนี้ ศีลยังเป็นคุณธรรมอันงามด้วยคุณลักษณะ ๒ ประการ คือ เป็นคุณธรรมที่รักษา กาย วาจา ให้เป็น ระเบียบเรียบร้อย และเป็นคุณธรรมอันจะนำไปสู่กุศลธรรม เบื้องสูง คือ สมาธิ และปัญญา ต่อไป