การกระทำที่ไม่ถูกต้องต่อสัตว์และการงดเว้นจากการโจรกรรม ศีล เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม หน้า 171
หน้าที่ 171 / 205

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสมต่อสัตว์ เช่น การใช้งานเกินกำลังและการกักขัง ซึ่งส่งผลต่อความสุขของสัตว์ รวมถึงการกระทำที่เกี่ยวข้องกับการโจรกรรม อธิบายลักษณะต่างๆ ของการลักขโมยและการทำให้เจ้าของทรัพย์เกิดความกลัว ผู้เขียนเน้นถึงความสำคัญของจริยธรรมในการปฏิบัติตนต่อสัตว์และผู้อื่น เช่น การงดเว้นจากการกระทำที่ไม่เหมาะสม และการรักษาความดีในสังคม โดยเนื้อหามุ่งเน้นให้ผู้อ่านเห็นความสำคัญของการปฏิบัติที่ถูกต้องในชีวิตประจำวันและการคำนึงถึงผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ด้วยเหตุนี้ จึงมีการแนะนำให้พัฒนาจิตสำนึกและผู้นำทางจริยธรรมในสังคม

หัวข้อประเด็น

-การกระทำที่ไม่เหมาะสมต่อสัตว์
-อทินนาทานา
-การโจรกรรม
-จริยธรรมในการดำเนินชีวิต
-ความรับผิดชอบต่อสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

17 1 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ ในที่นี้หมายถึงการกระทำต่อสัตว์เดรัจฉาน อันได้แก่ การใช้ เช่น การใช้งานเกินกำลังของสัตว์ ไม่ให้สัตว์ได้ พักผ่อน หรือไม่บำรุงเลี้ยงดูตามที่ควร กักขัง เช่น การผูกมัด หรือขังไว้ โดยที่สัตว์นั้นไม่สามารถ ที่จะเปลี่ยนอิริยาบถได้ หรือไม่มีความสุข นำไป เช่น การผูกมัดสัตว์แล้วนำไป โดยผิดอิริยาบถของ สัตว์ ทําให้สัตว์ได้รับความทุกข์ทรมาน เล่นสนุก ได้แก่ การรังแกสัตว์ต่างๆ เพื่อความสนุก ผจญสัตว์ ได้แก่ การจับสัตว์มาต่อสู้กัน เช่นการชนโค ๒. อทินนาทานา เวรมณี ประกอบด้วยการตั้งใจงดเว้นจากการกระทำต่างๆ ดังต่อไปนี้ ก. โจรกรรม - ลัก ได้แก่ การขโมยทรัพย์ผู้อื่น เมื่อเขาไม่รู้ไม่เห็น ฉก ได้แก่ การแย่งเอาทรัพย์ผู้อื่นซึ่งๆ หน้า ยอมให้ทรัพย์ ของตน กันโชก ได้แก่ การทำให้เจ้าของทรัพย์เกิดความกลัว แล้ว ปล้น ได้แก่ การยกพวกถืออาวุธเข้าปล้นทรัพย์ผู้อื่น ตู่ ได้แก่ การกล่าวตู่เอาทรัพย์ผู้อื่นมาเป็นของตน ฉ้อ ได้แก่ การโกงทรัพย์ผู้อื่นมาเป็นของตน หลอก ได้แก่ การพูดปด เพื่อหลอกเอาทรัพย์ผู้อื่นมาเป็น ลวง ได้แก่ การใช้เล่ห์เหลี่ยม ลวงเอาทรัพย์ผู้อื่น ด้วย กลวิธีต่างๆ เช่น การโกงตาชั่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More