ข้อความต้นฉบับในหน้า
143
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
พระโพธิสัตว์สามารถรักษาศีลได้อย่างหมดจดงดงาม
ทั้งที่ท่านเป็นเพียงคนธรรมดาสามัญ เป็นมาณพผู้อ่อนเยาว์
อยู่ในวัยเล่าเรียน ทั้งยังต้องตกอยู่ในภาวะบีบคั้น อันเนื่อง
มาจากคําสั่งของผู้เป็นอาจารย์ แต่ท่านกลับเลือกที่จะทําใน
สิ่งที่สวนทางกับสังคมคนรอบข้างอย่างไม่หวั่นไหว ทั้งนี้
เพราะท่านมีหิริโอตตัปปะอยู่ในใจ จึงไม่ยอมให้สิ่งใดมาเป็น
ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข ให้กระทำผิดศีลได้เลย
ผู้รักษาศีลด้วย หิริ โอตตัปปะ จึงรักษาได้อย่าง
มั่นคง และรักษาด้วยความจริงใจโดยไม่ต้องให้ใครมา
ดูแลก้ากับ
ตรงข้ามกับผู้ที่ปราศจากหิริ โอตตัปปะ นอกจากจะ
เป็นผู้ไม่ขวนขวายในการสมาทานศีลแล้ว ยังเป็นผู้ที่ล่วง
ละเมิดศีลได้ง่าย ไม่ว่าเวลาใดหรือในที่แห่งใด ไม่ล่วงในที่แจ้ง
ก็ล่วงในที่ลับ เพราะไม่มีหิริ โอตตัปปะคอยดูแลกำกับนั่นเอง
ดังคำกล่าวที่ว่า
“เมื่อมีหิริและโอตตัปปะอยู่ ศีลก็เกิดขึ้นและตั้งอยู่
ได้ เมื่อไม่มีหิริและโอตตัปปะ ศีลก็ไม่เกิดขึ้นและตั้งอยู่
ไม่ได้”
หิริ โอตตัปปะ จึงเป็นธรรมะที่สร้างสรรค์สังคมให้ร่ม
เย็นเป็นสุข ให้ทุกชีวิตปลอดภัย ได้พบแต่สิ่งที่ดีงาม มีความ
ก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้นไป ทั้งในชาติปัจจุบันและสัมปรายภพ