ข้อความต้นฉบับในหน้า
70
ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
เวลาอันแสนสั้นเพียงนั้น
“เป็นอย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย สำหรับภิกษุผู้มีความ
เพียรแล้ว เพียงแค่ยกเท้าวางลงบนพื้น เมื่อเท้ายังไม่ทัน
แตะพื้น ก็บรรลุอรหันต์ได้ ดังนั้นผู้มีความเพียรแม้จะมีชีวิต
อยู่เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ยังประเสริฐกว่าชีวิตอันยืนยาวสัก ๑๐๐
ปี ของผู้ที่เกียจคร้าน”
พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงธรรม โดยตรัสพระคาถาว่า
“ชีวิตเพียงวันเดียวของผู้มีความเพียรนั้น
ย่อมประเสริฐกว่าชีวิตของผู้เกียจคร้าน
ที่ยาวนานนับ ๑๐๐ ปี”
เมื่อจบพระธรรมเทศนา ปรากฏว่ามีผู้บรรลุอริยผล
เป็นอันมาก
ชีวิตของพระสัปปทาส แม้จะถูกกรรมในอดีตชาติตาม
มาทรมาน ให้กลัดกลุ้มกระวนกระวาย จนถึงกับตัดสินใจจะ
ปลิดชีวิตตนเอง แต่ด้วยที่พึ่งคือ ศีล ที่ท่านรักษามาอย่างดี
ทำให้เกิดดวงสว่าง เชื่อมต่อบุญที่สั่งสมมาอย่างยาวนานกว่า
สองหมื่นปี นิพพานสมบัตินี้ จึงทำให้ชีวิตที่สิ้นหวังแล้วนั้น
กลับบรรลุพระอรหันต์ได้ในชั่วพริบตา
ด้วยอานิสงส์แห่งศีล ทั้ง ๓ ประการ คือ มนุษย์