ข้อความต้นฉบับในหน้า
20
ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
๓.๑ ปาฏิโมกขสังวรศีล
คือการสํารวมในพระปาฏิโมกข์ (ศีล ๒๒๗ ข้อ) ที่
พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้ ศีลข้อนี้สำเร็จได้ด้วยศรัทธา
๓.๒ อินทรียสังวรศีล
คือการสำรวมในอินทรีย์ 5 อันประกอบด้วย ตา หู
จมูก ลิ้น กาย ใจ กล่าวคือ ไม่ให้ยินดียินร้ายในการเห็นรูป
ฟังเสียง ได้กลิ่น ลิ้มรส การถูกต้องสัมผัส หรือในการรับรู้
อารมณ์ต่างๆ ด้วยใจ หมายความว่า สำรวมระวังไม่ให้บาป
อกุศลครอบงำ ศีลข้อนี้สำเร็จได้ด้วยสติ
๓.๓ อาชีวปาริสุทธิศีล
คือการเลี้ยงชีพโดยทางที่ชอบธรรม บริสุทธิ์ ไม่หลอก
ลวงผู้อื่น ศีลข้อนี้สำเร็จได้ด้วยวิริยะ
๓.๔ ปัจจยสันนิสิตศีล
คือการพิจารณาปัจจัยสี่ อันได้แก่ อาหาร ที่อยู่อาศัย
เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ก่อนที่จะบริโภค เพื่อใช้สอยปัจจัย
สี่ ด้วยการพิจารณาให้เกิดประโยชน์และมีคุณค่าอย่างแท้จริง
ศีลข้อนี้สําเร็จได้ด้วยปัญญา
ปาริสุทธิศีล ทั้ง ๔ ประการนี้ เป็นคุณธรรมที่จะช่วย
ประคับประคองชีวิตของบรรพชิตให้มีความหมดจดผ่องใส
และร่มเย็นเป็นสุขในทุกเวลา