ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม : หน้า 60/205

60 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ผู้มีศีล จึงมิใช่เรื่องที่น่าหวาดกลัวเลย ดังเช่นการจากโลกนี้ไป ของพ่อค้าสำเภาทั้ง ๗๐๐ คน พ่อค้าสำเภา ๗๐๐ คน เรื่องมีอยู่ว่า ในอดีตกาลที่ล่วงแล้วมา พ่อค้าสำเภา ๗๐๐ คน เดินทางไปทำการค้าทางทะเล พอถึงวันที่ ๗ ได้ เกิดคลื่นใหญ่ขึ้นในกลางมหาสมุทรโหมกระแทก จนเรือแตก ในขณะที่เรือกำลังจะจมนั้น พวกพ่อค้าเห็นน้ำทะเลทะลักเข้า มาในเรือก็ตื่นตระหนกตกใจ พากันสวดอ้อนวอนให้เทวดาของ ตนมาช่วย คงมีแต่บุรุษผู้หนึ่ง ซึ่งมิได้มีความสะทกสะท้าน หวั่นกลัวใดๆ เพราะใจของเขานั้น นึกถึงแต่การที่ได้ถวาย ทานแด่พระภิกษุ ในวันที่จะลงเรือ ทั้งระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย และศีลที่ตนเองรักษา พวกพ่อค้าเห็นดังนั้น ก็พากันไต่ถาม ถึงเหตุที่เขาไม่กลัวภยันตราย บุรุษนั้นก็เล่าเรื่องของตนให้ ทราบ พวกพ่อค้าจึงขอร้องให้บุรุษผู้นั้นแนะนำสรณะและ ศีลให้แก่พวกตนบ้าง บุรุษผู้นั้นจึงจัดพ่อค้าเป็น ๗ แถวๆ ละ ๑๐๐ คน โดย ให้สมาทานศีลทีละแถว ขณะที่แถวแรกสมาทานศีลนั้น น้ำ ก็ได้เข้ามาในเรือจนถึงระดับข้อเท้าแล้ว เมื่อแถวที่สองสมาทานศีล ระดับน้ำก็ท่วมถึงเข่า มงคลทีปนีบาลี ภาค ๑ ข้อ ๔๙ หน้า ๔๕