ข้อความต้นฉบับในหน้า
172
ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
ปลอม ได้แก่ การทำของไม่แท้ ให้เห็นว่าเป็นของแท้
ตระบัด ได้แก่ การยืมของผู้อื่น แล้วยึดเป็นของตน
เบียดบัง ได้แก่ การกินเศษกินเลย เบียดบังผลประโยชน์
ของส่วนรวม มาเป็นของตน
ผู้อื่น ซึ่งดีกว่า
สับเปลี่ยน ได้แก่ การแอบเอาของๆ ตนไปเปลี่ยนกับของๆ
ลักลอบ ได้แก่ การหลบภาษี การค้าขายสิ่งของผิดกฎหมาย
ยักยอก ได้แก่ การที่ทรัพย์ของตนจะต้องถูกยึด จึงยักยอก
เอาไปไว้เสียที่อื่น เพื่อหลบเลี่ยงการถูกยึดทรัพย์
ข. อนุโลมโจรกรรม
การสมโจร เป็นการสนับสนุนให้เกิดการโจรกรรม เช่น การ
รับซื้อของโจร การให้ที่พักอาศัย ให้ข้าวให้น้ำแก่โจร
ปอกลอก เป็นการคบหาผู้อื่นด้วยหวังทรัพย์ พอเขาสิ้น
ทรัพย์ก็เลิกคบ เป็นการทำให้คนสิ้นเนื้อประดาตัว
สินบน
รับสินบน เช่น การที่ข้าราชการยอมทำผิดหน้าที่ เพื่อรับ
ค. ฉายาโจรกรรม
ผลาญ คือ การสร้างความเสียหายแก่ทรัพย์สินของผู้อื่น โดย
มิได้มุ่งหวังจะนำทรัพย์นั้นมาเป็นของตน เช่น การลอบวางเพลิง
หยิบฉวย คือ การถือเอาทรัพย์ผู้อื่นมาด้วยความมักง่าย ถือ
วิสาสะ
๓. กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี
ตั้งใจงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม โดยไม่ล่วงละเมิดทางกาม