เสียดายโอกาสยิ่งนัก : หน้า 113/205

113 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ เสียดายโอกาสยิ่งนัก เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อถึงกำหนดแต่งงานของธิดาเศรษฐี ช่างทองยังคงเฝ้าคิดถึงนางอย่างผูกพันไม่คลาย จึงคิดหา อุบายจัดทําเครื่องประดับอันงดงามประณีตไปถวายพระมหา อุปราช เครื่องประดับถูกพระทัยพระองค์มากถึงกับตรัสถาม ว่า “ท่านนำเครื่องประดับอันงดงามนี้มามอบแก่เรา ท่าน ต้องการสิ่งใดหรือ” ช่างทองได้โอกาส กราบทูลความประสงค์ของตนให้ ทรงทราบ พระมหาอุปราชกลับเห็นชอบด้วย พร้อมออก อุบายช่วยเหลือ โดยปลอมแปลงแต่งกายให้นายช่างทองเป็น หญิง แล้วพามาบ้านท่านเศรษฐี รับสั่งกับท่านเศรษฐีว่า “บัดนี้ พระเจ้าพี่ต้องการให้เราไปปราบกบฏชายแดน เราขอฝากน้องสาวไว้ให้ธิดาของท่านดูแลเป็นการชั่วคราว จนกว่าเราจะกลับมา” แม้เศรษฐีจะบ่ายเบี่ยงว่านางแต่งงานแล้ว แต่พระ มหาอุปราชยังคงยืนยันเช่นเดิม พร้อมกับรับสั่งให้ดูแลนาง อย่างดี ห้ามบุคคลอื่นแม้แต่สามีของธิดาเศรษฐีเข้าไปรบ กวนเป็นอันขาด ตั้งแต่วันนั้นมา ชายหนุ่มช่างทองได้เพลิดเพลินอยู่ กับธิดาเศรษฐี สมความปรารถนาตลอดเวลาสามเดือน พระ