ข้อความต้นฉบับในหน้า
53
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
สุปารกผู้มีปรีชาสามารถ กลับได้รับพระราชทานทรัพย์เพียง
๘ กหาปณะเท่านั้น
ต่อมามีผู้นํามาตัวหนึ่งมาถวายพระราชา ด้วยคิดว่า
จะเป็นม้ามิ่งมงคล สุปารกลูบคลำตรวจดู ก็รู้ว่าม้าตัวนี้ไม่
สมควรที่จะเป็นม้าทรง เพราะแม่ของมันได้ตายเสียตั้งแต่ใน
วันที่มันเกิด เมื่อไม่เคยได้ดื่มนมแม่ ร่างกายจึงไม่สมบูรณ์ ซึ่ง
ผู้ที่นํามายอมรับว่าจริง เมื่อพระราชาทรงทราบก็โสมนัสยินดี
และครั้งนี้ยังคงพระราชทานทรัพย์เพียง 4 กหาปณะเท่านั้น
ครั้นต่อมาชาวเมืองได้นํารถมาถวาย เพื่อให้เป็นรถ
มงคล เมื่อส่งมาให้สุปารกตรวจดูก็รู้ว่า รถนี้ไม่สมควรเป็น
รถทรงขององค์กษัตริย์ เพราะไม้ที่ใช้สร้างรถคันนี้ เป็นไม้ที
มีโพรงอยู่ข้างใน เมื่อสอบถามผู้ที่นํามา ทราบว่าเป็นความจริง
พระราชาก็ทรงพระราชทานทรัพย์แก่สุปารก จำนวน ๘ กหา
ปณะเท่าเดิม
จนกระทั่งวันหนึ่ง มีผู้นำผ้าขนสัตว์สีแดง ซึ่งมีราคา
แพงมากมาถวายพระราชา เมื่อให้สุปารกตรวจดูก็รู้ว่า ผ้า
ผืนนี้ได้ถูกหนูกัดเป็นรอยอยู่แห่งหนึ่ง พระราชาทรงทราบก็
โสมนัสยินดีเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ยังคงพระราชทานทรัพย์เพียง
๘ กหาปณะเช่นเคย
สุปารกจึงคิดว่า แม้พระราชาจะได้เห็นความสามารถ
ของเราหลายครั้งหลายครา แต่พระองค์ยังคงพระราชทาน