ห้วงบุญและมหาทานในพระพุทธศาสนา ศีล เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม หน้า 33
หน้าที่ 33 / 205

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงห้วงบุญห้วงกุศล ๘ ประการ และทาน ๕ ประการที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงการเป็นอริยสาวกที่ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นสรณะ รวมถึงการงดเว้นจากปาณาติบาต เพื่อทำให้สังคมมีความไม่มีภัยและความไม่เบียดเบียนกัน การทำบุญและการให้ทานนั้นเป็นกุศลที่มีคุณค่าสูง และยังส่งผลให้เกิดความสุขทั้งแก่ผู้รับและผู้ให้.

หัวข้อประเด็น

-ห้วงบุญ 8 ประการ
-มหาทาน 5 ประการ
-อริยสาวก
-การงดเว้นจากปาณาติบาต
-ความไม่มีภัยและความไม่มีเวร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

33 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ เป็นไปเพื่อสิ่งที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข ห้วงบุญห้วงกุศล ๘ ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ นี้เป็นห้วงบุญ ห้วงกุศล ประการที่ 0 อีกประการหนึ่ง อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึงพระธรรม เป็นสรณะ นี้เป็นห้วงบุญท้วงกุศล ประการที่ ๒ อีกประการหนึ่ง อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึงพระสงฆ์ เป็นสรณะ นี้เป็นห้วงบุญห่วงกุศล ประการที่ ๓ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทาน ๕ ประการนี้ เป็นมหาทาน อันบัณฑิตพึงรู้ว่าเป็นเลิศ มีมานาน เป็นเชื้อสายแห่งพระอริยะ เป็นของเก่า ไม่กระจัดกระจาย ไม่เคยกระจัดกระจาย อันบัณฑิต ไม่รังเกียจอยู่ จักไม่รังเกียจ อันสมณพราหมณ์ ผู้เป็นวิญญูไม่เกลียด ทาน ๕ ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละ ปาณาติบาต งดเว้นจากปาณาติบาต ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริย สาวกผู้งดเว้นจากปาณาติบาต ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน แก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้แล้ว ย่อม เป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More