ความสำคัญของกุรุธรรมในชีวิตประจำวัน : หน้า 90/205

90 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ใจเช่นเดียวกัน ได้กล่าวว่า “วันหนึ่งเราขับรถม้า เพื่อนำพระราชาเสด็จกลับวัง ยามนั้นเมฆฝนตั้งเค้า เราเกรงว่าพระราชาจะเปียกฝน จึง เร่งม้าให้วิ่งควบไปโดยเร็ว แต่พวกม้ากลับคิดว่าที่บริเวณนั้น มีภัย ต่อมาเมื่อวิ่งมาถึงที่แห่งนั้นครั้งใด มันก็จะพากันวิ่ง ควบไปอย่างรวดเร็ว เราจึงเป็นต้นเหตุที่ทำให้ม้าต้องทรมาน ด้วยความเหน็ดเหนื่อย กุรุธรรมของเราคงจะไม่บริสุทธิ์เสีย แล้ว พวกท่านจงไปขอจากท่านเศรษฐีเถิด” พราหมณ์กลับชื่นชมในกุรุธรรมของนายสารถี เมื่อ จารึกลงบนแผ่นทองแล้ว จึงพากันไปขอพบท่านเศรษฐี ท่าน เศรษฐีก็ไม่มั่นใจในกุรุธรรมของตนเช่นกัน ได้กล่าวว่า “ครั้งหนึ่งเราไปตรวจนาข้าวสาลี และได้สั่งให้คน รับใช้นำรวงข้าวสาลีออกมาจากนา แต่มานึกได้ภายหลังว่า ที่นานั้นยังไม่ได้จ่ายภาษี กุรุธรรมของเราไม่บริสุทธิ์เสียแล้ว ท่านจงไปขอกุรุธรรมจากอำมาตย์ผู้ตวงข้าวเถิด” พราหมณ์รู้สึกชื่นชมในกุรุธรรมของท่านเศรษฐี เมื่อ จารึก แล้วต่างพากันไปขอกุรุธรรมจากท่านอำมาตย์ ท่านอ๋ามาตย์ก็ตอบในทํานองเดียวกันว่า ซึ่ง “ท่านอย่ามาขอกุรุธรรมจากเราเลย เพราะครั้ง หนึ่งเกิดฝนตก เรานับข้าวเปลือกด้วยความรีบร้อนจึงผิด พลาด ทำให้ผู้เป็นเจ้าของต้องเสียภาษีมากขึ้น ท่านจงไป