ศีลและมนุษย์ธรรม : หน้า 26/205

26 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ที่ ยิ่งเกิดการจับจองครอบครองทรัพยากรอันมีจำกัดนั้นอย่าง เห็นแก่ตัว เกิดการลักขโมย การลงโทษ การทำร้ายเบียด- เบียนซึ่งกันและกันในทุกวิถีทาง ในที่สุดความเดือดร้อนที่เกิด ขึ้นทำให้มนุษย์ได้รู้สึกตัว และสำนึกได้ว่าการที่ทุกสิ่งทุกอย่าง เสื่อมลงเช่นนี้ เป็นผลมาจากความเสื่อมของศีลธรรม ความ ประพฤติของมนุษย์นั่นเอง ดังนั้น มนุษย์จึงช่วยกันบัญญัติมนุษยธรรม คือ ศีล ๕ ขึ้นมาให้ทุกคนยึดถือปฏิบัติ พร้อมทั้งยกย่องบุคคลผู้มีคุณ ธรรมความสามารถขึ้นมาเป็นหัวหน้า เพื่อดูแลรักษามนุษย ธรรมนั้น อันเป็นที่มาของ มหาสมมติ กษัตริย์ ขัตติยะ ราชา และเมื่อถึงยุคสมัยของพระราชาจักรพรรดิ พระองค์จะทรง สั่งสอนมนุษยธรรมนั้นไปทั่วทุกสารทิศ” ดังนั้น ไม่ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะทรงบังเกิดขึ้นหรือ ไม่ ศีล ๕ ย่อมมีอยู่แล้วทุกยุคทุกสมัย เพราะมนุษย์เป็นผู้ รู้จักใช้เหตุผล รู้จักยับยั้งชั่งใจ และสิ่งนี้เองคือศักดิ์ศรี ที่แท้จริงแห่งความเป็นมนุษย์