อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 15/118

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 1 เสียหายอย่างไร วิภัตตินั้นว่าโดยหมวดมี ๒ หมวด คือ เอกวจนะหมวด ๑ พหุวจนะหมวด ๑ โดยหมู่มี ๒ คือ ตั้งแต่ปฐมาวิภัตติจนถึงสัตตมี วิภัตติ. อนึ่ง คำแปลวิภัตติในนามยังไม่สิ้นเชิง เพราะในวากยสัมพันธ์ ยังมีเพิ่มเติม เช่นทุติยาวิภัตติแปลว่า ยัง กะ เฉพาะ ได้อีก จึงดูใน วายกสัมพันธ์นั้นเถิด ในวิภัตติ ๓ หมู่นั้น ปฐมาวิภัตติยังแบ่งออกเป็น ลิงคัตถะ กัตตา และวุตตกรรม สำหรับประธานอย่าง อาลปนะ คำสำหรับร้องเรียกอย่าง ๑ โดยวิธีสัมพันธ์ พึงรู้ว่า อาลปนะ ก็ไม่มี อายตนิบาต แม้เวลาแปลจะมีคำว่า แน่ะ, ดูก่อน, ข้าแต่, ก็เป็นเพียง สำนวนในภาษาไทยเท่านั้น หากจะไม่ใช้ก็ไม่เป็นการเสียหายแต่อย่างใด วิภัตตินั้นเรียงตามลำดับปูรณสังขยาว่าที่ ๑ ที่ ๒ จนถึงที่ ๒ และมีคำ ใช้แทนซึ่งความหมายตรงกัน ดังนี้ :- ที่ ๑ ปฐมาวิภัตติ ๒ ทุติยา " " ๓ ตติยา ๔ จตุตถี ๕ ปัญจมี " = ปัจจัตตวจนะ อุปโยควจนะ = == กรณวจนะ = สัมปทานวจนะ " = อปาทานวจนะ 14 " ๖ ฉัฏฐี " " ๗ สัตตมี " = สามีวจนะ ภุมมวจนะหรืออธิกรณวจนะ ในวากยสัมพันธ์แสดงถึงวิภัตติเหล่านี้ว่าใช้ในอรรถต่าง ๆ กัน ผู้ต้องกายทราบความพิสดารพึ่งตรวจดูในวากยสัมพันธ์นั้นเถิด