การศึกษาไวยากรณ์บาลี: นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 45/118

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 44 แต่ในตัปปุริสสมาส ใช้อาลปนะ เป็น มาเต, ธีเต, เหมือนคำว่า ติสฺสมาเต, เทวมาเต, เทวธีเต, เป็นตัวอย่าง มโนคณะ ศัพท์หมู่หนึ่ง ๑๒ ศัพท์ มี มน ศัพท์เป็นต้น เรียกว่า มโนคณะ เพราะเป็นหมู่แหง มน ศัพท์ เป็น นามนาม โดยแท้ การแจกวิภัตติ ของศัพท์เหล่านี้ คล้ายกับวิธีแจก อ การันต์ในปุ๋ลิงค์และนปัสกลิงค์ แต่มีแปลกอยู่ ๕ วิภัตติ คือ นา (ต.) กับ สมา (ปญฺ.) เป็น อา ส. ทั้งสอง (จ.กับ ฉ.) เป็น โอ, สฺมึ เป็น อิน แล้วลงตัวอักษร ใหม่คือ ส ซึ่งเรียกว่า "ลง ส อาคม" ต่อที่ท้ายศัพท์มโนคณะนี้ จึงเป็น สา เป็น โส เป็น สิ ดังจะแจกให้เห็นเป็นตัวอย่าง มนศัพท์เป็น ทวิลิงค์ คือเป็น ปุ๊ลิงค์ และ นปุสกลิงค์ มน ศัพท์เป็น ปุ๊ลิงค์ แจกอย่างนี้ เอก. ป. มโน ท. มน์ (มโน) เหมือน อ การันต์ใน ปุ๊ลิงค์ ต. มนสา จ. มนโส ปญฺ. มนสา } ๕ วิภัตตินี้แปลจาก อ การันต์ ใน ลิงค์ ฉ. มนโส ส. มนสิ ๑. มโนคณะ พระครูมงคลวิลาส (ลัก โกสโล ) วัดราชาธิวาส เรียบเรียง