อธิบายบาลีไวยากรณ์: นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 90/118

ย ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 88 แปลว่า " ใค อื่น อญฺญ อญ ตร อญฺญตม ปร อปร กตร กตม " " " เอก " เอกจจ คนใดคนหนึ่ง คนใดคนหนึ่ง อื่น " อื่นอีก " " สพฺพ คนไหน คนไหน คนหนึ่ง, พวกหนึ่ง บางคน, บางพวก ทั้งปวง หรือ, อะไร กี อุภย " " ทั้งสอง เป็นคำใช้แทน หรือ ประกอบ นามนาม โดยไม่ได้กำหนด แน่นอนลงไปว่า สิ่งนั้น สิ่งนี้ หรือ คนนั้น คนนี้ เป็นต้น เช่น "โย ปุคฺคโล" แปลว่า บุคคลใด คำว่า "ใด" เป็น อนิยม วิเสสนสัพพนาม ประกอบคำว่า บุคคล ให้วิเศษขึ้น แต่ยังรู้ไม่ได้ว่า เป็นบุคคลนั้น หรือบุคคลนี้ อยู่ในที่ใกล้หรือไกล รู้ได้แต่เพียงว่าเป็น นามนามอย่างหนึ่ง ซึ่งยกขึ้นกล่าวว่า บุคคล คือ จะเป็นบุคคลใด ๆ ก็ตาม ย่อมมีความมุ่งหมายถึงทั้งหมด ฉะนั้น คำว่า "ใด" นี้ จึง