อธิบายบาลีไวยากรณ์: นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 51/118

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 50 ผู้เมีย) อทธา กาลยืดยาว, มฆว ชื่อพระอินทร์, ยุว หนุ่ม, สุข เพื่อน, เหล่านี้ ไม่ค่อยมีคำใช้นัก ถึงใช้บ้างก็เป็นบางวิภัตติ ไม่ทั่วไป เช่น Q). . ปุม เป็นปุ๊ลิงค์ มีที่ใช้แต่ ปฐมา วิภัตติ เอาวจนะ เป็น ปุมา เท่านั้น. ๒. สา เป็นคำกลางๆ ไม่นิยมว่าตัวผู้หรือตัวเมีย เหมือน กับศัพท์คือ โค มีที่ใช้แต่ ป. เอก, สา ในลิงค์ เป็น สุนข (แจกตามแบบ อ การันต์ในลิงค์ ปุริส) ในอิตถีลิงค์ เป็น สุนขี (แจกตามนี้แจกตามแบบการันต์ในลิงค์นั้น ๆ ๓. อทฺธา เป็นปุ๊ลิงค์ มีที่ใช้บ้างแต่ เอก, ป. อุทธา ทุ. อทฺธานํ ต. อทฺธนา จ. ฉ. อทฺธุโน ส. อทฺธาเน เท่านั้น (เหมือน กมุม โดยมาก) ๔. มฆว เป็นปุ๊ลิงค์ (แจกตามแบบ อ การันตุในลิงค์ ปุริส) แปลกแต่ ป. เอก. เป็น มฆวา เท่านั้น ๕. ยุว เป็นทวิลิงค์ (ปุ๊. อิต.) ในปุลิงค์ใช้มาแต่ ป. เอก ยุวา ในอิตถีลิงค์เป็น ยุวดี แจกตามแบบ อีก การันต์ในลิงค์นั้น ๖. สข เป็นทุวิลิงค์ (ปุ๊. อิต.) ใช้มากแต่ ปุ๋. ป. เอก, สุขา ในอิตถีลิงค์เป็น สขี แจกตามแบบ อี การันต์ในลิงค์นั้น