การอธิบายสไตล์วรรณนาและกิริยากิตติ : หน้า 9/121

ประโยค - อธิบายสไตล์วรรณนา นามกิตติ และกิริยากิตติ - หน้าที่ 8 อายุก็ตีได้ คิดก็ได้ เช่น ภูชู, กร ถา ถ้าอายุก็ตีเป็น ภูชิติ, กรโต เป็นนามกิตติเป็น โกษณ, โกษโก, กรณ, การโก, เป็นกิริยากิตติเป็น ภูชุนโต, ภูชิตาวา, ภูชโต, โกรณโต, กรณ, กโต เป็นต้น อย่างบางคราวใช้บางคำทับมาปรับเป็นกิริยากิตติได้เช่นเดียว กับอายุก เช่น - คำที่นามว่าปู่พู (ภูเขา) ปู่พฤหัสดี ปูพูพฤหัสนต์โต คำที่คุณนามว่า จิร (นาม ชักช้า) จิราติ จิรายนต์โต จะนั่น จิรวงความว่า อายุก็ดีใช่ราดและนามคำที่เป็นตัวตั้ง สำหรับปรุงได้งา โดย กิตติใช้ได้งั้น แต่ต้องมีปัจจัยในอายุก มาด้วยในบางแห่ง เช่น อาย, อีบ ปีจีนในอุทธาหรณ์นี้เป็นต้น นามกิตติ คำว่า นามกิตติ ในที่นี้ ท่านหมายถึงกิตติที่ใช้เป็นนาม และ คำว่า นาม ก็หมายเฉพาะถึงคำที่นำมาประกอบในอัญประกอบปัจจัยในนามกิตตินี้ เมื่อตั้งรูปแล้วใช้ได้ ๒ อย่าง คือ ใช้เป็นนามนาม ๑ คุณนาม ๑ มิได้หมายถึงคำที่เป็นนามนามและคุณนามโดยกำเนิด เช่น รุกฺ (ต้นไม้) จม (เสนา) ทกฺ (ขวัญ) นิล (เขียว) เป็นต้น กิตติที่ สำเร็จรูปเป็นนามนาม หมายถึงราด็อีรากที่เป็นฐานรากซึ่งนำ มาประกอบปัจจัยในนามกิตติแล้ว ใช้ได้ตามลำดับตัวเอง ไม่ต้องหา