การอภิปรายเรื่องกริยาสัพท์ในภาษาไทย : หน้า 95/121

ประโยค - อภิปรายในวาระนั้น นามกิตติ และกฤษฏิกิด - หน้า 94 บาง แต่น้อย. กริยาสัพท์ที่เป็นวาจาในนี้ใช้เฉพาะปฎิภาคติ เอก อย่างเดียว. เหตุกิตติจาก กริยาสัพท์ที่กล่าวถึงผู้ใช้คนอื่นอีก คือแสดงว่าเป็นกริยา ของผู้ให้เขานเอง นี่ชื่อว่า เหตุกิตติจาก อุทาหรณ์ว่า สตวก ตรายุนโด (ท่าน) ยังโลกนี้ กับเทวโลก ให้ข้ามอยู่ ตรายุนโด ให้ ข้ามอยู่ เป็นกริยาศัพท์กิตติจาก ตร. ธา ในความข้ามนั้น และ อนุภ ปัจจัย ทะมะขันธฺ สำเร็จรูปเป็น ตรายุนโด เป็นกริยา เหตุกิตติจากเอง (ท่าน) ซึ่งได้แก่ ตว. ตัว ศัพท์นี้ เป็นคำแทนชื่อของผู้ใหญคนหนึ่ง ซึ่งสามารถให้สัตวโลกข้าม (ทางกันครา) ไปได้ ท่านเรียกว่าเหตุการณ์ ในกริยา คือตรายุนโด. ปัจจัยเป็นเครื่องหมายของวาระนี้ คือ แผนก กิตติ ปัจจัย และ กิจกิจกาย เพราะปัจจัยในกริยาก็ดี ไม่มีเหตุปัจจัยสำหรับทำ ให้แปลจากกิตติจาก จึงต้องเอาเหตุปัจจัยในอายตามใช้โดย วิธีของยิ้ม เหตุปัจจัยนั้น คือ yo คุณ ฉาภ เลษม ทั้ง 4 นี้ ตัวใด ตัวหนึ่งก่อนแล้ว จึงลงปัจจัยในกริยากิตติ ที่เป็นกริยาปัจจัยและ กิจจาปัจจัยตัวใดตัวหนึ่งที่หลัง. องนี้ ปัจจัยที่เนื่องด้วย ณ ทั้งสิ้น พิณลณ เสีย เลือไต้เสาะที่ ณ อคะและพญาชนะตัวอื่นไว้ แล้วพฤทธีตามที่กล่าวในอายายุทธ. อุทาหรณ์ เช่น กาเรณูโต ยังชน ให้ทำอยู่ ธาตุ ในความทำ ลง ณ ปัจจัย ลง ณ