อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามคติ และกิริยากรณ์ อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามกิตก์ และกิริยากิตก์ หน้า 14
หน้าที่ 14 / 121

สรุปเนื้อหา

บทความนี้มีการอธิบายบาลีไวยากรณ์ในเรื่องนามคติและกิริยากรณ์ โดยเน้นการแยกประเภทกรรมและการทำงานของนามในบริบทต่างๆ เช่น การยืน เดิน นั่ง นอน และการสร้างประโยคจากคำในบริบทที่แตกต่างกัน โดยยังสอนให้เข้าใจว่าความหมายที่มาจากการกระทำเป็นอย่างไรและว่าการวิเคราะห์คำต่างๆ เป็นอย่างไร บทความยังกล่าวถึงอุปวิเคราะห์และความสัมพันธ์ระหว่างนามและกรรม อธิบายถึงการใช้งานที่ถูกต้องของคำบาลีในประโยคต่างๆ เพื่อให้ผู้เรียนมีความเข้าใจในการใช้ภาษาได้อย่างถูกต้องและชัดเจน

หัวข้อประเด็น

-บทนำบาลีไวยากรณ์
-นามคติในบาลี
-กิริยากรณ์และกรรม
-การวิเคราะห์คำบาลี
-การสร้างประโยคในบาลี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามคติ และกิริยากรณ์ - หน้า 13 กร ศ๎ู ลง เรือง ปัจจัย แยกูปออกตั้ง วี ว่า กาถพุน-ติ [กาถพุ+อธิ] กิจจิ ( ยกมูม กรรมใด )(เตน อันเขา) พึงทำ เหตุนี้น (ดำ กุมุ กรรมมัน) ชื่อว่า กิจจิ (อันเขาทำ) อีก อุ. หนึ่งว่า ท่าน เป็น กรรมู ลง สุ ปัจจัย แล้วแปลงเป็น อน แยกูปออกตั้ง วี. ว่ากาถพุน-ดี ท่าน. (ย งวตฺ สิ่งของ ใด) (เตน อันเขา) พึงให้ เหตุนี้ (ดำ วตฺ สิ่งของนั่น) ชื่อว่า ท่าน (อันเขาพึงให้) ทั้ง ๒ อุ. นี้ เป็นกัมมุรูป กัมมาสรณะ ลงอเน คืออุปวิเคราะห์เป็นกัมมมาจาก และสารณะเป็นกัมมาสรณะ ท่าน บัญญัติให้แปลว่า "อันเขา-" ภาวาสนะ สารณะนี้ กล่าวถึงอาการคือความมีความเป็นเท่านั้น ไม่กล่าว ถึง กิฏตา (ผู้ทำ) หรือ กัมม (ผู้ถูกทำ) ก็อาราธน่าล้านั้นก็ เกิดมาจากความทำของนามนามมันเอง กล่าวอย่างง่าย ก็คือ กล่าวถึง เฉพาะกิจอารมณ์มีการ ยืน เดิน นั่ง นอน เป็นต้น ที่ปรากฏมา จากนามนาม ไม่กล่าวผู้ทำ หรือผู้ถูกทำ เช่น อุ. ว่า คาม ฑ (ความ ไป), ธาน (ความยืน, นิสมฺชา (ความนั่ง). สยน (ความนอน) คำว่า คามนี เป็น คมฺ ธาดุ ลง ยู ปัจจัย แล้วแปลเป็น อน แยก อกติ ว่า คจฉิต-ดี คมฺ (ตน อันเขา) ย่อมไป เหตุนี้น ชื่อว่า ความไป. ธาน เป็น ธา ธาตุ ลง ยู ปัจจัย แล้วแปลเป็น อน แยก คือว่า คาม ฑ เป็น คมฺ ธาดุ ลง ยู ปัจจัย แล้วแปลเป็น อน แยก ออกตั้ง ว่า คจฉิต-ดี คมฺ (ตน อันเขา) ย่อมไป เหตุนัน้ ชื่อว่า ความไป. ธาน เป็น ธา ธาตุ ลง ยู ปัจจัย แล้วแปลเป็น อน แยก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More