อธิบายสไตล์วายารักษ์ นามกิตติ และกิริยากิตติ : หน้า 6/121

ประโยค - อธิบายสไตล์วายารักษ์ นามกิตติ และกิริยากิตติ - หน้าที่ 5 วิสสนะ เมื่อประกอบให้เป็นประโยคก็ต้องว่า ทุกฺขติ อติวิภโล มร กริโรโต นายช่าง ทาณู ซึ่งเรือน งามจริง นี้เป็นรูปปักวาด เพราะฤทูท่านนี้เป็นประธาน คือบอกผู้ดำเนินเอง 2. บอกสิ่งที่เท่า ม เป็นคำมาวจาก เมื่อจะให้เป็นรูปนี้ อีกน่าปัญจ์กิยา ตวิวิโล กิติ, กตา, กต. ตามรูปจึงของนามศัพท์ที่เป็นประธานในประโยค ในนี้ยกกว่า "เรือนนี้นายช่างทำงามจริง" ขึ้นเป็นอุทาหรณ์ ถ้า จะประกอบให้เป็นประโยคก็ต้องว่า อิท มร วทุฏิยา ตวิวิโล กิติ. เรือนนี้ อนนายช่าง ทำแล้ว งามจริง นี้เป็นรูปปักมาวจาก เพราะ ยกว่ากว่า " มหา" (เรือน) ขึ้นเป็นประธาน คือบอกสิ่งที่เขาทำนี้เอง 3. บอกเต่อาการที่ทำ ไม่ยกกัดตา (ผู้ทำ) ซึ่งเป็นตัวประธาน และกรรม (ผู้ทำ) ขึ้นพูด กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เมื่อจะให้เป็นรูปนี้ก็นำปัจจัยที่ประกอบให้เป็นมาตวจาก มี คฑพ ปัจจัยเป็นต้นมา ประกอบ เช่น ถูถำ นำ คฑพ ปัจจามภประกอบ จีได้รูปเป็น ภิตพุพ (พฤทธิ อู ที่ภู เป็น โอ แล้วเอาเป็น อว ลงอาม ภาวาวกนนี้ใช้เป็นฐานปุนปูลลิงถเสมอไป ) ประกอบให้เป็นประโยคเช่น การแสดงเหตุ (การแสดง+เหตุดู) ภิตพุพ. อันเหตุ ในสิ่งนั้น พึงมี ในที่นี้ การมีไว้โดย กร ฤ ธาดูเป็นตัวอย่าง ก็เพราะ กร ฤาดเป็นฐานมีกรรมจะใช้ในภาววากจากไม่เหมาะ จึงได้กอภ ฤาทฐ์จึงเป็น ฤาดไม่มีกรรมขึ้นมาเป็นอุทาหรณ์แทน