การอธิบายบาลใวาจน์ นามกิตติ และกิริยากิตติ อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามกิตก์ และกิริยากิตก์ หน้า 34
หน้าที่ 34 / 121

สรุปเนื้อหา

บทนี้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับการอธิบายบาลใวาจน์ นามกิตติ และกิริยากิตติ โดยเน้นการอธิบายความหมายของคำศัพท์ในภาษาไทยอย่างละเอียด รวมถึงความสำคัญของคำบางคำที่ในแต่ละบริบทอาจเข้าใจ แตกต่างกัน การวิเคราะห์ว่า ธาตุที่มีคุณอาเป็นที่สุดจำเป็นต้องแปลตามบริบท และนำเสนอวิธีการใช้ในชีวิตประจำวัน นอกจากนี้ยังได้ยกตัวอย่างการใช้คำเช่น อธิบายอาทิยา และ มชซปายี เพื่อช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจการใช้คำในสังคมได้ดียิ่งขึ้นเนื้อหาหลักของบทมีการวิเคราะห์ ตัวอย่าง และความเข้าใจในเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี

หัวข้อประเด็น

-การอธิบายบาลใวาจน์
-นามกิตติ
-กิริยากิตติ
-การใช้คำในภาษาไทย
-บทบาทของคำในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - อธิบายบาลใวาจน์ นามกิตติ และกิริยากิตติ - หน้าที่ 33 (ชนใด) ยอมม่า ซึ่งสัตว์ โดยปกติ เหตุนี้ (ชนนั้น) ชื่อว่า ปานามาติ (ผู้ม่า ซึ่งสัตว์โดยปกติ) 4. ธาตุ มีคุณ อา เป็นที่สุด แปลเป็น อายุ หมายความว่า ธาตุว่าใดที่มีสรณะ อายอยู่ ให้แปลเป็นอาย เสมอไป เช่น อธุปวัดา เคมีเป็น อธุปวัดา (ของที่เขาไม่ให้) อาบ หน้าหาม ธาตุ แปลว่า ที่ เป็นต้น อาย ลง ณ เสีย มชซปายี เดิมเป็น มชซ (น้ำเมา) ทางเข้า ปธู แปลว่า ที่เขา เป็นอาย ลง ณ ปัจจัย ลง ณ เสีย ก. อธิบายบาล ตั้ง วิ ว่า อธิบาย อาทิยา สีเลนา-ติ อธิบายบาล (ชนใด) ยอมถือเอา ซึ่งสิ่งของที่เขาไม่ให้ โดยปกติ เหตุนี้ (ชนนั้น) ชื่อว่า อธิบาย (ผู้ถือเอาของซึ่งสิ่งของที่เขาไม่ให้ เป็นปกติ) หรือดังเป็นสมสุฏติสสาละว่า อธินਨ อาทาตู สีลมสุทา-ติ อธิบายบาล การถือเอา ซึ่งสิ่งของที่เขาไม่ให้ เป็นปกติ ของชนั่น เหตุนี้ (ชน นั้น) ชื่อว่า อธิบาย (ผู้กำรือ เอาชึ่งสิ่งของที่เขาไม่ให้เป็นปกติ) ข. มชซบา ตั้ง วิ ว่า มชซ ปวติ สีเลนา-ติ มชซปายี (ชนใด) ยอมดิ่ม ซึ่งนำมา โดยปกติ เหตุนี้ (ชน นั้น) ชื่อว่า มชซปายี (ผู้มีการือ เอาซึ่งสิ่งของที่เขาไม่ให้เป็นปกติ)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More