การอธิบายลำไวยากรณ์ อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามกิตก์ และกิริยากิตก์ หน้า 41
หน้าที่ 41 / 121

สรุปเนื้อหา

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับลำไวยากรณ์ของนามและคำกริยา โดยเจาะจงถึงวิธีการใช้งานในบริบทต่างๆ ที่สำคัญซึ่งอาจไม่มีการใช้ในอดีต สะท้อนถึงการพัฒนาของภาษาและคนในสังคม และการนำไปใช้ยังมีอำนาจในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังกล่าวถึงปัจจัยที่ต้องพิจารณาในการประกอบประโยคและการลงตัวของคำเพื่อให้สื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-ลำไวยากรณ์
-การใช้ภาษาไทย
-นามและคำกริยา
-การสื่อสาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Certainly! Here is the OCR-extracted text from the image: ประโยค - อธิบายลำไวยากรณ์ นามคำนิ คำกริยากรณ์ - หน้า 40 (ชนิด) ย่อมฟัง โดยปกติ เหตุนี้ (ชนั้น) ชื่อว่า ผู้ฟังโดยปกติ. ถึงในศัพท์อื่น ๆ ก็มิฟังตั้งวิ. ตามนี้น.นอกวานนี้ ยังคงอำนาจที่จะบังคับจักวิกิติ ซึ่งเขาในปัจจุบันนี้ ไหลลงในกรรมเหงตุวิกิติ ใช้อานินทว่า "ซิง" เช่น อ. ว่า ออกสุค ฯ ทาา ชนผู้ให้ ซึ่งสิ่งที่เลิศ. ธมมสุข อญฺญาตาโร น.ท. ผู้ทรงอธิบัติเป็นต้น. อันนี้ ปัจจุบัน เมื่อลงในฐานสำเร็จรูปแล้ว ใช้ในกต็ตรุปกกฏอาระ อย่างเดียว และใช้เป็นคุณาน แก่ได้ทั้ง ๓ ลิงค์ ใน ปัจจุบัติดตามแบบ สตฺตุ แต่ในอดีตก็และปฏิสังคชบยังไม่ปรากฏว่ามีที่ใช้ โดยมากมักเป็นนามคุณของศัพท์ที่เป็นกลาง ๆ ไม่เจาะ เช่น ชนะ ปุคคลโต สตฺต๑ เป็นฉัน. ฎ ปัจจัย. ปัจจัย เมื่อกลองค์ประกอบบรรฐดแล้ว ต้องลงตัว ทั้งเสี คงไว้เเต่ , แล้วน่า, ที่เหลืออยู่นั้นมาประกอบบรรฐด เพื่อเป็นเครื่องหมาย และมีอำนาจหน้าที่ ๆ จะต้องทำบรรฤฒดั่งต่อไปนี้ คือ :- ๑. ถ้าในบรรฑุตัวเดียว ครงฺตวู่. ๒. ถ้าลงในบรรฏุตองตัว มักกบที่สุดฺต. ๓. ลงในบรรฺตุตองตัว ถ้าไม่มอ มักสะสะ อ เป็น อ. ๔. ลงในบรรตุตัวเดียว คงฺตวู่ คือ อธุตที่ลงบันจนี้เป็น ฐานุตัวเดียว ให้กองฺรฺถวามเดิม เช่น มฤคคญฺ เป็น มฤคฺ (ประมาณ) บทหน้า ณา ธาตุ ลง รู้ ปัจจัย ลบ ร คง, ไว้แล้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More