ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายบทไวยากรณ์ นามกิิต และกิริยากิิต - หน้า 95
เสีย ที่มะตัววท ๆ แล้วลง อนุ ปัจจัยที่หลัง การเอนโต การาเอนโต และ การปญโต ก็เช่นกัน นี้สำหรับ อนุ ปัจจัยในจำพวกตัปจัย ที่เป็นกิิตจำอัปปัจจัยนั้น เหมือนอย่าง มาน ปัจจัย เช่น การยามโน การรายมโน (ยังชนะให้) ทำอยู่ เป็นต้น นี้เฉพาะที่เป็น
ปัจจุบันนอก ส่วนที่บอกอดีตามนั้น เช่น ดาว ปัจจัย ได้ในอาหรณว่ารุ่ง ถ่าน ถ่อง ์ ย็จานให้ทำรวยแล้ว รูปมูล โลษณุปุรา ยงชนให้ชำระ ซึ่งภายใต้ไมได้นัล สุข ธาตุ ในความหมดจด เปลง ม เป็น ม แล้วพฤทธ์ อ เป็น โอ ด้วยอำนาจ ณ ปัจจัย เป็นต้น ส่วน ๓ ปัจจัยที่เป็นเหตุควรจากวม รู้ไม่ปรากฎ ฯ ธาตุสำหรับวากนี้ ให้ใช้ที่เป็น ได้ทั้งที่เป็น สังคมธาตุ และอัตมธาตุ
เหตุคุ้มวจาก
กิริยาของสิ่งที่กล่าวถึงสิ่งที่ถูกเขาใช้ให้หา คือ แสดงว่า เป็น กิริยาของสิ่งนั้น ชื่อว่า เหตุคุ้มมวาก เช่น สามิกบุ สุนท โอโก
ปาจิยมานโน แปลว่า ข้าวสุก อันนาย ยัง (ใช้) พ่อครัวให้หุง อยู่ โอทนโน ข้าวสุก เป็นธรรม คือสิ่งที่ถูกเขา (คือนาย) ใช้ให้ พ่อครัวงุ ในกิริยาศัพท์ คือ ปาจิยมานโน ปจาจิยมานโน เป็น ปจ ธุ ในความหมู มาน ปัจจัย เป็น เหตุคุ้มมวาก ออกปัจจุบันกล เป็นต้น