การอธิบายบาลีและกิลงคำ : หน้า 92/121

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่างดี นามกิลง และกิลงคำ - หน้าส ที่ 91 กิลงวมจาก กิลงศัพท์ที่กล่าวถึงธรรรม คือสิ่งที่ถูกเขียน ยกตัวธรรรม ขึ้นเป็นตัวประธานของประโยค กิลงศัพท์นั้น เรียกว่า กิลงจาก มีอุทรณคดีดังนี้:- อธิคโต โบ มย-ย ธมโม แปลว่า ธรรมนี้ อนรรำรอร แล้ว อธิคโต เป็น กิลงดิคด อธิ บทหน้า คบ ชาด เป็นไป ในความไป- ถึง ลงที่ฐานะประธาน คือ ธรรม ซึ่งเป็นตัวธรรรมที่ถูก เบาบรรุ เป็น ป. วัดตติ มย เป็นตัวตัดตา คือผู้บรรรล ประกอบ ด้วยตติยาวิคติ บัญญัติให้แปลว่า “อัน.” ข้อสังเกต ปัจจัยที่ลงเป็นเครื่องหมายของประโยค มี ๒ อย่าง คือ กิจจ ปัจจัย และ กิจจอ ปัจจัย. กิจจอ ปัจจุบัน ได้แก่ อนิยัน ตพพ ทั้ง ๒ นี้เป็นเครื่องหมายโดยตรงของวรรคนี้ และภาววรรคด้วย เช่น อุปโปโล สุมเหน อนุมานดตโพ อโบสถ อันสงส์ ฟืองอนมิต หรือ กิฏุ กรณี ก็ อนิบุคคล ควรทำ เป็นต้น. กิฏจบ ปัจจัย ที่บอกกัมมวาจา เช่น มาน และ ตปจ้อ อทหารว่า กิริยมโน อัน...ทำอยู่ ภาสโต อัน...กล่าว แล้ว เป็นต้น สำหรับ มาน ปัจจุบัน เมื่อจะลงในบรรดาตัวใด ต้องอาศัยม ยม ปัจจุบัน และ อิ อามา ซึ่งเป็นเครื่องหมายกัมมวาจา