การวิเคราะห์นามกิติ์และกริยากิติ์ : หน้า 25/121

Here is the the extracted text from the image: ประโยค - อธิบายบรรใวในการ์ณ นามกิติ์ และกริยากิติ์ - หน้า 24 เหตุฉิมารโ เป็น หฤดี (ช้าง) บทหน้าม ขมราธูเป็น เหตุคืดดูจาก ได้รูปเป็น มารติ (ยัง....ให้ตาย) ตั้งเป็นรูป ว่า เหตุมี มาเพิ่มเติม-เหตุมีร (ลุคโก นายพราน) ยังช้าง ย่อม ให้ตาย เหตุนี้ (โส ลุคโก นายพรานนั้น ) ชื่อว่า หฤดีมารโ (ผู้ยังช้างให้ตาย) หมายความว่า ผู้ม้าช้าง, ในที่นี้ท่านได้กล่าววาร์ต คือ หฤดี ออก แตยังคงไว้, ส่วนรูปวิเคราะห์ที่เป็นเหตุถ้ามาวจากนั้น ยังไม่ปรากฏว่ามีใด ปีจิ้แงนามมคติ์ ในนามมคติ์มีปัจจัยสำหรับลงที่อธิษฐานเดี่ยวกว่าอาขาดเหมือน กัน แต่นามมคติ์นี้เมื่อลงที่อธิษฐานแล้ว ย่อมปรุงราษฎ์ให้เป็นนามคธ์ คือ นามนาม ๑ คุณนาม ๑ ท่านว่าปังในฉัน ๑ พวก ๒ ก็คือ ปีจิ้แง, ๒ ก็คือปีจิ้แง กิจปัจจัย ๑ ก็คือกิจปัจจัย ๑ ที่ท่านจัดไว้ใน ๑ พวก คือ กิจปัจจัย ๑ และจัดไว้เป็นหมู่เหล่า ด้วยอำนาจจูและสาระ เพราะปัจจัยเหล่านี้ ใช้อยู่ในรูปและสาระหาเสมอกันไม่ คือ บางตัวก็คลังได้รูปเดียวและ สาระเดียว บางตัวก็คลังได้ ๒ รูปและ ๒ สาระ บางตัวก็คลังได้ทั้ง ๑ รูปและทุกสาระ ปีจิ้พวกกิจปัจจัย ลงได้เฉพาะกิจตุราะอย่างเดียว หรือที่นับ เนื่องในกิจตุรปังสมมาสุรูปเท่านั้น จะนำไปประกอบคำที่เป็นรูปอื่น นอกจากนี้ทำไม่ได้ และเป็นได้เฉพาะกิจตุรสาขอย่างเดียว. ปีจิ้พวกกิจปัจจัย ลงได้เฉพาะกรรมรูปและภาวรูปเท่านั้น