อธิบายบาลีไวฏารณ์และนามภิคนิค : หน้า 107/121

ประโยค - อธิบายบาลีไวฏารณ์ นามภิคนิค และกรีธิกิด - หน้า 106 อันเขา พึงให้ ทา ธาตุ ในความให้. อธิฏูพุ่ง อันเขาพึงตั้งไว้ จาก ธาตุ ในความตั้ง ถ้าหากธาตุตัวเดียวมีสารอี มิกิวิธเป็นเ อ เช่น เนตรพุ่ง วัตถุ อันเขา พึงนำไป นี้ ธาตุ ในความนำไปเปลี่ยน อีเป็น เอก. ส่วนที่เป็น เหตุมากมาจาก นั้น พึงนำ เหตุปัจจัย มาประกอบไว้ ด้วย เช่น การเผาพุ่ง, ปลาจาปุดพุ่ง เป็นต้น. อธุปุ พ้อบ จะเป็น ตั้งมาจาก เหตุมากมาจาก และ ภาว- วาก ก็เป็นรูปอย่างเดียวกันกับตัวประธานใน คำ ลิงค์ แต่ที่เป็น ภาววจากนั้น ต้องเป็นเฉพาะ ป. วิภัตติ เอก. ใน นุปุ. เท่านั้น. กิตติจูป ปัจจัย กิตติจูปปัจจัยหมดนี้ เป็นได้ทั้ง ๕ อย่าง ที่ที่ได้อธิบมา แล้วทั้งนั้น เมื่อจะการให้เป็นจากใด ต้องนำเอาปัจจัยที่ประจำ ของวาจานั้นมาประกอบให้ถูกลักษณะ ก็เป็นอันใช้ได้. มาน ปัจจัย มาน ปัจจัยนี้ มี คติ เหมือน อนุป ปัจจัย ถ้าหากไม่มี ปัจจัย ซึ่งเป็นเครื่องหมายก็มาเอาแล้ว พึงเข้าใจว่าเป็นกิตุตวาจก. ถ่า มี ธัจจัย หรือมี ย ปัจจัยแล้ว อิโฉมแล้ว พึงเข้าใจว่าเป็น กมมวาจก หรือ ภาววาจก.