ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายบทสไลด์อาณาจักร นามกิคิดิ และกริยากิคิดิ - หน้าที่ 86
อดีตกล ๑ ปัจจุบันกาล ได้แก่ กาลเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ซึ่งแปลว่า
"อยู่" เช่น ทำอยู่ พูดอยู่ เป็นต้น อดีตกล ได้แก่ กล่วงไป
แล้ว ซึ่งแปลว่า"แล้ว" เช่น ทำแล้ว พูดแล้ว เป็นต้น.
คำว่า 'อยู่' ยังเป็นคำพูดคลุม อาจพูดได้ว่า กำลังทำอยู่ หรือ
กำลังจะทำอยู่ เป็นต้น แม้ว่าล่วงแล้ว ก็เหมือนกัน ชวนให้คิด
ไปว่า ล่วงแล้วเมื่อไร นานแล้วหรือไม่นาน เมื่อเช่นนี้ จึงแบ่งกาล
ให้ละเอียดแน่นอนงไปกิ เพื่อกำหนดคำพูดให้ชัดขึ้นกว่าวเดิม
ปัจจุบันแบ่งออกเป็น ๒ คือ ปัจจุบันแท้ แปลว่า "อยู่" ๒ ปัจจุบัน
ใกล้อนาคต แปลว่า "เมื่อ" .
๑. ปัจจุบันแท้แปลว่า "อยู่" นั้น มี อ. อธิ ธม์ สุมคโต
ปีดี ลาภมิ. ข่า ฟังอยู่ ซึ่งธรรม ย่อมได้ ซึ่งปีดี. อธ กามมิ. โกรณโท
ภคตุวาตน ลาภมิ. ข้า ทำอยู่ ซึ่งการงาน ย่อมได้ ซึ่งคำว่าจ้าง.
๒. ปัจจุบันใกล้อนาคต แปลว่า "เมื่อ" นั้น มี อ. อธิ ธม์ สุมคโต อิ่ม คา-มทะ พระศาสดา
เมื่อสัปด่อน ซึ่งอนุษฐิ แสดง ซึ่งธรรม คำละเล่า ซึ่งพระคาถนี้.
กุกกูมิฏิโต สรั วุจษฐตุมปิ โอไครปฏมิปิ อสุโกฏิโต
กินดุรูป อภิวิส. นายกูกฎมิตร เมื่อไม่สามารถ ทั้งอ่อจะอิง
ทั้งเพื่อจะงรงรง เป็นผู้อ่อนเพลีย ได้ยินอยู่แล้ว.
กิริยาศัพท์ที่เป็นปัจจุบันทั้ง ๒ นี้ ต้องประกอบด้วย อนุโม มาน
ปัจจัย เช่น กนิฌนτό ภาสาโน กิโรนฌ์ กิริยมโน เป็นต้น