การทำบุญและความชอบใจในธรรม อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามกิตก์ และกิริยากิตก์ หน้า 31
หน้าที่ 31 / 121

สรุปเนื้อหา

ในการศึกษานี้ เราได้พูดถึงความสำคัญของการทำบุญตามกฎระเบียบของพุทธศาสนา โดยนิยามผู้ที่มีการทำบุญอย่างต่อเนื่องว่าเป็น ปุณญาณธี และผู้ที่มีความชอบใจในธรรมว่าเป็น ธมมูจิ เนื้อหายังพูดถึงการใช้คำและความหมายของสำเนียงในภาษาที่เกี่ยวข้อง เราได้เข้าถึงปรัชญาและจิตวิญญาณที่อยู่เบื้องหลังความเชื่อเกี่ยวกับการทำความดีและการมีจิตใจที่มอบให้กับธรรมะอย่างแท้จริง. ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถดูได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญ
-แนวคิดทางพุทธศาสนา
-การมีความชอบใจในธรรม
-ความหมายของ ปุณญาณธี
-ความสำคัญของสีลาและสนุรี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิบาลัติไวอานี นามมิคดี และกิรามิคดี - หน้าที่ 30 ว. ว่า ปฏิบัติ กริยา - ดี สีลา-ดี ปุณญาคธี (ชนใด) ยอมนำ ซึ่งบุญ โดยปกติ เหตุนี้นั้น (ชนนัน) ชื่อ ปุณญาณธี (ผู้ทำซึ่งบุญ โดยปกติ), หรือดังเป็นสมาสุปลัสสลลสภาพว่า ปุณญา กาอิ สีลา- มุสตา-ดี ปุณญาณธี. การทำซึ่งบุญเป็นปกติของชนนี้ เหตุนี้นั้น (ชนนัน) ชื่อว่า ปุณญาณธี (ผู้มีการทำซึ่งบุญเป็นปกติ). ข. ทฤทธิ์ อิ เป็น เอ เช่น สนธิอิทธ์ สนธิ (ที่ต่อ) บทหน้า นิทฐ อุณ ลณ ลณ เสงิอิ้น' พฤทธิ อี ติช เป็น เอ ตั้ง ว. ว่า สนุรี อินทิติ สีลา-ดี สนุรีอิทธ์. (ชนใด) ยอมนับใจ ซึ่ง ธรรม โดยปกติ เหตุนี้นัน (ชนนัน) ชื่อว่า สนุรี อินทิติ (ผู้มอบใจ ซึ่งธรรมโดยปกติ), หรือดังเป็นสมาสุปลัสสลลสภาพว่า ธมม โรมุติ สีลาสุขามิต ธมมูจิ. ความชอบใจ ซึ่งธรรม เป็นปกติ ของ ชนนัน เหตุนี้นัน (ชนนัน) ชื่อว่า ธมมูจิ (ผู้มีความชอบใจ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More