ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามกิริยา และกริยากิริยา - หน้า ที่ 31
ซึ่งธรรมเป็นปกติ
ค. พฤทธิ อู เป็น โอ เช่น กมโล กาม(กาม) เป็นบท
หน้า ชูธ ธาต ณ เสียง ไว้แต๋ พฤทธิ อู ที่ ภู เป็น
โอ แปลง ชู เป็น คู ตั้ง วิว่า กมม ภูษฏิ สิลาสน-ดี กมมโลโล
(ชนะใจ) ยอมบริโภค ซึ่งกาม โดยปกติ เหตุนี้ (ชนนั้น) ชื่อว่า
กามโลโล (ผู้บริโภคซึ่งกาม โดยปกติ) หรือดั้งเป็นสมาธิสุขสี- สานะว่า กมม ภูษฏิ สิลาสน-ดี กมมโลโล ซึ่ง
กาม เป็นปกติ ของชนั่นนั้น เหตุนี้ (ชนนั้น) ชื่อว่า กมโลโล
(ผู้มารบริโภคซึ่งกามเป็นปกติ)
๒. ค้นทรฤดูเป็นทิเสะหรือมีตัวสะกด ห้ามมิให้พูดที
หมายความว่า อักษรตัวหน้ารุดเป็นทิเสะ คือเป็นระยะอยู่แล้ว
เช่น ภาสุ ชิว เป็นต้น หรือมีตัวสะกดซึ่งเรียกว่า พยัญชนะสังโยค
เช่น ลุก , จินด, มนด, เป็นต้น เหล่านี้ไม่ต้องพูดที
ค. ค้นทรฤดูเป็นทิเสะ เช่น สุภัสภาฎี สุกาฎ (คำอันเป็น
สุภาษิต) เป็นบทหน้ากาล ธาตุ ลง ณ ณ เสียงไว๊ดี ตั้ง
วิว่า สุภัสภาฎี สิลาสน-ดี สุภัสภาฎีส. (ชนะใจ) ย่อม
กล่าว ซึ่งคำอันเป็นสุภาษิต โดยปกติ เหตุนี้ (ชนนั้น) ชื่อว่า
สุภัสภาฎี (ผู้กล่าวซึ่งคำอันเป็นสุภาษิตโดยปกติ) หรือดั้งเป็น
สมาธิสุขสีสถานะว่า ลูกลิต ภาสุ สิมมุตา-ดี ลูกลิต- ด
ภาสิ. การกล่าว ซึ่งคำอันเป็นสุภาษิต เป็นปกติ ของชนนั้น เหตุนี้