ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - อภิธานบาลีไวยากรณ์ นามกิตติ และกริยากิตติ - หน้าที่ 47
ซ่อน ยวิ. ว่า วิเนตฺโพ-ติ นวนุโย (ชนได) (ชน ได)
พึงแนะนำได้ เหตุนี้ (ชนนี้น) ชื่อว่า อันเขาพึงแนะนำได้. เป็น
คำมน รูป ค มม สารณนะ
3. ลบ ณ คง ยไว แปลว่าที่สุดฯรฐเป็นอย่างอื่น เช่น
อดิวาญ เป็น อติ บทหน้า วจ ธาตุลง คนู ลบ ณ เสีย คงไว้
แปลจ ฯ ที่สุดฯรฐเป็น ก ฬะแต้นรฐๆ ว่า อติ วตฺตพนฺ-ติ
อดิวาญ. (คำได) (เทน อนเขา) พึงกล่าวว่าล่วงเกิน เหตุผู้นั้น
(คำนัน) ชื่อว่า อันเขาพึงกล่าวล่วงเกิน. เป็นคำมรูป คำมสารณนะ
4. ธาตุกิ อา เป็นที่สุด แปลดน อนย เป็น เอหยเช เช่น เทหยย.
เป็น า ธาตุ ลง คนู ปัจจัย แล้วแปลนเป็น เอหยย ว่า ทาทพฺุพนฺ-ติ
เทหยย. (วัดได) (เทน อันเขา) พึงให้ เทดูน (วัดดูน) ชื่อ
ว่าอันเขาพึงให้. เป็นคำมูรูป คำมสารณนะ
วินฺยเนนยู เป็น วี บทหน้า อนา ธาตุ ฯ ปัจจัย แล้ว
แปลนเป็น อหยฺย ว่า วิจฺฉตพุกฺพนฺ-ติ วิจฺฉยฺย.
(อารมฺได) (เทน อันเขา) พึงแจ้ง เหตุนันนํ ชื่อว่าอันเขาพึงรู้
แจ้ง. เป็นคำมรูป คำมสารณนะ
5. ธาตุกิ หุ เป็นที่สุด ลบ อนุ แล้วแทน ใวหน้า หุ ไว้หลัง
เช่น ปล่อยให เป็น ปทหน่า สุข ฯ ธาตุ ในความครองงำ ลง
อุณฺย ปัจจัย ลบ ณ เสียแล้ว แปลว่า ที่อยู่ในหน้า นำ หุ ที่สุด
ธาตุไว้หลัง ว่า ปสิตฺฤทฺโพ-ติ ปลยฺโย. (ชนได) (เทน อันเขา)