สัมมาทฏิฐิและมิจฉาทฏิฐิในพระพุทธศาสนา : หน้า 35/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตตชีวา ภิกขุ) สัมมาทฏิฐิ ๑๐ มิจฉาทฏิฐิ ๑๐ ก) ทันทีที่ให้แล้วมีผล (อดติ ทีนว) ๒) การสงเคราะห์ที่ทำแล้วไม่มีผล (นตติ ยิวาฯ) ๓) การเชยสวงไม่มีผล (อดติ ฎูด) ๔) ผลคือวิเศษของกรรมที่ทำดีและทำชั่ว (อดติ สุกฺทุกกฺวจกฺ กมมาน ผล วิปาโก) ๕) โลกนี้มี (อดติ อยุ โโลโก) ๖) โลกหนามี (อดติ ปิไร โลโก) ๗) มรรคามี (อดติ มาตา) ๘) บิดามี (อดติ ปิฎกา) ๙) สัตว์ผุดขึ้นเกิดมี (อดติ สุตตา โอปปาติกา) ๑๐) ในโลกนี้สมณพราหมณ์ ผู้ประกอบกิจปฏิบัติธรรม ชนิดที่ทำให้แจ้งด้วยความรู้ยิ่งเอง แล้วประกาศโลกนี้และโลกหน้า (อดติ โลก สมณพราหมณ์สมุคคตา สมมาปฏิปน นา เอียบ ญาณา โลกํ ปรเจา โลกํ สัจจ อภิญฺญา สจิตฺตาวาปาเทนฺติ)