กฎแห่งกรรมและความหมายของโลกในพระพุทธศาสนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 74
หน้าที่ 74 / 280

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจคำสอนของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับกฎแห่งกรรมและการแบ่งประเภทโลกเป็น 3 ชนิด ได้แก่ สังขารโลกซึ่งหมายถึงร่างกายของมนุษย์และสัตว์, สัตวโลกที่รวมถึงหมู่สัตว์ที่มีจิตสำนึก, และโอกาสโลกซึ่งเป็นสถานที่อยู่อาศัยของสัตว์โลกสำหรับทำกรรมดีหรือกรรมชั่ว พร้อมความหมายและความสำคัญของแต่ละประเภทในชีวิตประจำวัน ที่มาของหลักการเหล่านี้ช่วยให้เราเห็นความสำคัญของความรับผิดชอบต่อสังคม โดยรับรู้ถึงความเป็นธรรมและการมีสติในการกระทำทุกอย่างในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-กฎแห่งกรรม
-มิจฉาทิฐิ
-ความหมายของโลก
-สังขารโลก
-สัตวโลก
-โอกาสโลก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎแห่งกรรม บุคคลที่มีคดีไม่ชอบธรรมเป็นใหญ่เช่นนี้ ชื่อว่า มีความคิดเห็นผิดเป็น “มิจฉาทิฐิ” ไม่รับผิดชอบความเป็นธรรมในสังคม 5. ความเห็นเกี่ยวกับเรื่อง “โลกนี้” โลก หมายถึงอะไร คำว่า “โลก” ตามหลักพระพุทธศาสนา หมายถึง สิ่งที่ ทรวดทรงโยมยอ่ยบ สุขสายได้ แบ่งออกเป็น ๓ ชนิด คือ ๑) สังขารโลก หมายถึง สังขารร่างกายของคน และสัตว์ ทั้งหลาย อันประกอบด้วย กาย กับ ใจ ๒) สัตวโลก หมายถึง หมูสัตว์ซึ่งยังมีจิตชัดสาย เมื่อได้ เห็น หรือสัมผัส รูป รส กลิ่น เสียง หรือวัตถุสิ่งของ หรือ หมายถึงสิ่งที่มีความรู้สึก และเคลื่อนไหวไปได้เอง ได้แก่ เทวดา มาร พรหม มนุษย์ เปรต อสุรภาย ดีรัจฉาน และสัตว์ใน ทางธรรมมักหมายถึง มนุษย์ หรือชาวโลกทั้งหมด ๓) โอกาสโลก หมายถึง สถานที่สสัตว์โลกได้อาศัยเป็น ที่อยู่ เป็นที่ทำมาหากิน และเป็นที่สร้างทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ซึ่งได้แก่ ทั้งผืนแผ่นดิน ผืนทะเล ผืนป่า และผืนฟ้านั่นเอง ซึ่งบางครั่งเรียก ว่า ภพชนโลก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More