บทบาทของมารดาในการอบรมจิตใจมนุษย์ : หน้า 107/280

พระภควาวรีคุณ (ทัตติวิโร ภคฺข) มารดาอีกประการหนึ่ง 3) ให้ต้นแบบจิตใจที่เป็นมนุษย์แก่บุตร แม้เราจะเกิด มามีร่างกายเป็นมนุษย์ก็ตาม แต่ถ้าบังเอิญตกไปอยู่ในความ อุปการะเลี้ยงดูของสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่งในป่าที่ไม่มีผู้น แต่เรายังเป็นทารก จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม สมมติว่าตกไป อยู่ในการเลี้ยงดูของแม่ลิงชิมแพนซีตัวหนึ่งที่รักใคร่เอ็นดูเรา เหมือนลูกของมัน ถามว่า ครั้งเมื่อเราเจริญเต็มโตขึ้น ทั้งๆ ที่ มีรูปหน้าเหมือนมนุษย์ แต่ความคิดจิตใจของเราจะเหมือน มนุษย์ หรือเหมือนลิงชิมแพนซี แน่นอนเหลือเกินว่าความคิด จิตใจของเราก็จะไม่แตกต่างกับลิงชิมแพนซีเลย แม้ลิง ชิมแพนซีจะปลูกฝังให้เรารักคิด และทำสิ่งต่างๆ เหมือน กับลูกของมันนั่นเอง แต่เพราะเหตุที่มารดาของเราเป็นมนุษย์ จึงอบรมสั่งสอน เราให้มีความคิดจิตใจเป็นมนุษย์ เป็นต้นว่าให้มีความรัก ความ โอบอ้อมอารี และความเมตตากรุณาต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยการ แบ่งปันกัน ลงเหตุช่วยเหลือกันในยามยาก ให้รู้จักเคารพ ยกย่องกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องย่อยองชาตดี ให้รู้จักว่า สิ่งใดดี สิ่งใดชั่ว แล้วเลือกทำแต่สิ่งที่ดี โดยสรุปก็คือการที่ เรามีจิตใจเป็นมนุษย์ ก็เพราะมีมารดาเป็นคนแรกที่อบรมมุ่ง นิสัยให้ นี่ก็เป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ของมารดาอีกประการหนึ่ง แนวคิดในการปฏิรูปมนุษย์ 107