ขุมทรัพย์แห่งความดี : หน้า 240/280

แต่ขุมทรัพย์นี้อาจจะเอื้อประโยชน์ได้มากกว่าบังใหญ่เสียอีก ผู้คนในชุมชนจึงไม่ยากจน ไม่เดือดร้อน เพราะอะไร เพราะตนเองก็ชื่อว่าเป็นขุมทรัพย์ของตนเอง และถ้ามีปัญหาเหลือบ่ากว่าแรง ขุมทรัพย์ของตนเองยังไม่มากพอที่จะใช้แก้ปัญหาได้ ก็สามารถหันไปพึ่งพาขุมทรัพย์ใหญ่ที่เต็มไปด้วยความอึดอัดได้ เพราะขุมทรัพย์ใหญ่นี้มีความเข้าใจชี้ซึ้งเรื่องการเปลี่ยนขุมทรัพย์หยาบให้เป็นขุมทรัพย์ละเอียดยิบคือบุญ โดยการบริจาคช่วยเหลือคนดีที่ควรได้รับการอุปการะ ขุมทรัพย์ใหญ่นี้มีความคิดเห็นเหมือนคนตาเดียวที่ชอบท่านบนหลังคน หรือชอบดูดเลือดคนด้วยการคิดดอกเบี้ย 20 เปอร์เซ็นต์ต่อเดือนไปเลยน ท่านผู้อ่านจะเข้าใจเรื่องคนดี คือลุมทรัพย์ที่เรียมด้วยความอึดอัดดีขึ้น ถ้ามองเข้าไปในวงการพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราได้ทรงกระจายขุมทรัพย์ เพื่อใช้ประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา ให้อยู่ในความรับผิดชอบของพระบริษัที่เป็นอุบาสกอุบาสิกาเก็บสะสมกันไว้ ถ้าพุทธบริษัทเป็นกิณฑ หรือสามเณรผู้ประกอบดีปฏิบัติชอบ ย่อมมีสิทธินำเอาโลภทรัพย์จากขุมทรัพย์เคลื่อนที่เหล่านั้นมาใช้ประโยชน์ในทางที่ถูกต้องเหมาะสมได้เสมอ แม้อุบาสกอุบาสิกาที่เป็นคนดีมีศีลธรรมมันคงสมำเสมอ ก็มีสิทธิ์ใช้เอาทรัพย์และอริยทรัพย์จากขุมทรัพย์เคลื่อนที่เหล่านั้นมาใช้ให้เกิดคุณประโยชน์