การทำทานในพระพุทธศาสนา : หน้า 37/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตติวโส ภิกขุ) igr, อนึ่ง การทำทานที่สำคัญยิ่งในพระพุทธศาสนาก็คือ การทำทานแก่พระภิษุสงฆ์ เพราะนอกจากจะเป็นการให้ตามความหมายของการแบ่งปันแล้ว ยังเป็นการทำบุญกับเนื้อบุญ คือ พระภิษุสงฆ์ ซึ่งจะก่อให้เกิดผลดีหรืออานิสงส์มาก อีกทั้งเป็นการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาไว้ให้เป็นที่พึ่งที่ระลึกของชาวโลกอีกด้วย ทำไมจึงต้องทำทาน เหตุตี้ต้องทำทานหรือแบ่งปันสิ่งของแก่กัน ก็เพราะคนเราจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน การที่คนเราจะมีชีวิตอยู่อย่างสมบูรณ์พูนสุขโดยไม่พึ่งอาศัยผู้อื่นเลย เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือ ผู้เป็นลูกในยามเยาว์วัยก็ต้องพึ่งพ่อแม่ ฝ่ายพ่อแม่ในยามชราหรือเจ็บไข้ได้ป่วยก็อาจลำลูกเป็นที่พึ่ง ศัยจะมีความรู้ก็เพราะได้ครูบาอาจารย์เป็นผู้มีประสิทธิประสาทให้วิชาความรู้ สามีภรรยาต่างก็ต้องอาศัยเกื้อกูลกันและกัน ครอบครัวจึงจะอยู่ดีมีสุข ผู้ใดบังควรบำบัดประสบความก้าวหน้าได้ ก็เพราะได้รับการสนับสนุนให้คุณให้โทษจากผู้บังคับบัญชา งานในหน้าที่รับผิดชอบของผู้บังคับบัญชาจะประสบผลสำเร็จด้วยดี ก็เพราะได้อาศัยความร่วมมือช่วยเหลือจากผู้ใต้บังคับบัญชา เพื่อนจะประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจการงานต่างๆ ก็เพราะได้รับความร่วมมือช่วยเหลือในด้านต่างๆจากเพื่อนมาราวสั่งหลาย 37