คุณค่าของมารดาในพระพุทธศาสนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 108
หน้าที่ 108 / 280

สรุปเนื้อหา

มารดาเป็นสัญลักษณ์แห่งการให้ชีวิตและอุปการะโดยไม่หวังผลตอบแทน ตั้งแต่การดูแลทารกจนเติบโต มารดามีบทบาทสำคัญในการอบรมสั่งสอนเพื่อให้บุตรมีความรู้และคุณธรรม แม้จะมีข้อบกพร่องในการเป็นต้นแบบด้านจิตใจ แต่ความรักของมารดายังคงเป็นแรงขับเคลื่อนที่สำคัญ ที่มารดาพยายามให้บุตรประสบความสำเร็จในชีวิตและความสุข นอกจากนี้ยังเปรียบเสมือนนายทุนที่ไม่หวังผลตอบแทนในการลงทุนชีวิตของบุตร

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของมารดา
-ความรักและความเสียสละของมารดา
-การอบรมบุตรในพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของการศึกษาแล การพัฒนาบุตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อย่างไรก็ดีตาม แม้มารดาบางคนจะบกพร่องในการเป็นต้นแบบด้านจิตใจ หรือมีการกระทำที่ทำให้บุตรโรคเรื้อง คับแค้นใจ หรือไม่มีมรรดกมอบให้ลูกเลย แต่มารดาก็ยังมีพระคุณต่อบุตรอย่างแน่นอน เพียงแต่มีความบกพร่องในพระคุณประการที่ 3 เท่านั้น ๑) เป็นบุพการี แปลว่า เป็นคนให้อุปการะก่อนในพระพุทธศาสนา เรียกว่าเป็น “บุพการี” ของบุตร จัดเป็นบุคคลสำคัญได้ในโลกอันดันดับแรก เหตุที่จัดว่านามมารดาเป็นบุพการีของบุตร ก็เพราะมารดาเป็นผู้ให้ความอุปการะแก่บุตรจนโดยไม่มีการยื่นเงื่อนไขใดๆ นับตั้งแต่ให้ชีวิตในครรภ์ ให้การดูแลประคบประหงมอย่างดีมาตั้งแต่เป็นทารกจนเติบโตขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่รู้เลยว่าบุตรจะเป็นคนอย่างไรในภายภาคหน้า จะเป็นคนเนรคุณหรือไม่แต่ก็มามาดราการให้บุตรมีความสุขความเจริญ จึงพยายามพร่ำสอนให้การอบรมมิสัยเพื่อให้บุตรเป็นคนดี โดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยาก ครรันเมื่อเติบใหญ่มาก็ลงทุนส่งเสริมสนับสนุนให้บุตรได้เรียนการศึกษาเล่าเรียนให้มากที่สุด ไม่ให้ขนาดใคร ถ้าเปรียบมารดาเป็นนายทุนออกเงินกู้ ก็เป็นนายทุนที่ดีที่สุดในโลก เพราะนอกจากจะไม่คดดอกเบี้ยงูกันแล้ว ยังไม่เคยอนาร้อนใจเลยว่า ลูกหนี้จะชำระหนี้คืนให้หรือไม่ มิหนำซ้ำ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More