การลำเอียงและผลกระทบต่อสังคม : หน้า 161/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตติวิโรภิกขุ) ทิวซิยังทวีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ๔) ลำเอียงเพราะกลัว (อภัยตติ) คือความลำเอียงอันเกิดจากความกลัวภัยมาถึงตัว ทำให้บุคคลทำสิ่งที่ไม่เป็นธรรม เพราะความขลาดตาขาว เพื่อให้ตนปลอดภัยไว้อก่อน การกระทำของคนลำเอียงเพราะกลัว ย่อมมีผลให้ผู้อื่นได้รับประโยชน์กลับไม่ได้รับ ผู้อื่นควรได้รับประโยชน์กลับไม่ได้รับ หรือผู้ที่ควรได้รับโทษกลับไม่ได้รับ แต่ผู็ไม่ควรได้รับโทษกลับได้รบ ความลำเอียงเพราะกลัวเป็นปัจจัยส่งเสริมให้เกิดภัย มิตต่างๆ จากเหลา มิฉาจิชิพ เช่น การเรียกคุ้มครอง การเก็บสาย การสร้างพนัเท้ง ฯลฯ ใครก็ตามที่มีความคิดเห็นเพียงข้อเดียว หรือครบทั้ง ๕ ข้อ ก็เพราะสัมมาทิฐิยังไม่เข้าไปอยู่ในใจเขาอย่างมั่นคงเหนียวแน่น มิฉาจิฏฐิจึงมีอิทธิพลครอบงำจิตใจของเขาอยู่โดยตลอด จึงทำให้เขามองไม่ออกว่า ความทุกข์และความเดือดร้อนของผู้อื่น ซึ่งเกิดจากความลำเอียงของเขานั้น นอกจากจะเป็นบาปติดตามเขาไปทั้งโลกนี้และโลกหน้าแล้ว เขายังชื่อว่าเป็นผู้ทำกฏกฎกติฎา ตลอดจนความสมานฉันท์ และความสุขของผู้อื่นในสังคมอีกด้วย เพราะเหตุนี้บุคคลที่มีมติจึงชื่อว่า เป็นผู้ขาดความสัตย์ซื่อรับผิดชอบต่อสังคมและศีลแห่งความเป็นมนุษย์ของผู้อื่นร่วมสังคม คุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ 161