พระธรรมเทศนาเกี่ยวกับการประทุษร้าย : หน้า 194/280

แต่ในบัดนี้เท่านั้น แม้ในอดีตกาล เขาก็ประทุษร้ายผู้อื่นประทุษร้าย ถึงความพินาศแล้วเหมือนกัน ครั้นเมื่อตรัสแสดงบรรพกรรมของนายพรานแล้ว พระบรมศาสดาจึงตรัสพระคาถา ดังนี้ "ผู้ใดประทุษร้ายต่อชนผู้ไม่ประทุษร้าย ผู้มีฤทธิ์ ไม่มีเกลเดือดเนื้อ บาย่อมกลับถึงผู้นั้น ซึ่งเป็นคนพลนั้นเอง เหมือนธุลีอัณละเอีอียดที่เขาชักวนลมไป ฉะนั้น" ท่านผู้นำย่อมทราบแล้วว่า พระกิริยุปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนั้น เป็น ๑ ในทศ ๖ ของคุฏสล เป็นผู้ที่พระสัมมาสัมพุทธเจาทรงตั้งไว้ในทิศเบื้องบน ทรงมอบหมายให้ทำหน้าที่สอนวิชาความเป็นมนุษย์ ที่สำคัญคือเป็นผู้ชี้ทางสวรรค์ให้แก่กุศล สำหรับพระภะในเรื่องนี้ แม้นายพรานจะไม่สามารถลงรู้ได้ว่าท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบหรือไม่ แต่อาจารย์สูงไม่ได้ว่า ศีลของท่านบกพร่อง พฤติกรรมของท่านไม่เหมาะสม หรือจะก่อให้เกิดอันตรายแก่เขา เหตุใดจึงประทุษร้ายท่าน ความหลงที่คิดไปอย่างไร้เหตุผล อันเป็นมิจฉาทิฏฐิในใจของเขานั้นเอง ที่กระตุ้นให้เขาโกรธ จนไร้ความสามัคคีรับผิดชอบ แล้วประทุษร้ายท่าน ซึ่งในที่สุดกลายเป็นการประทุษร้ายตนเอง เขาทำองค์ให้ทุกข์แก่ตน ทุกข์นั้นถึงตัวนเอง