การปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิต : หน้า 209/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตตชีวา ภิกขุ) หมายชีวิตระดับที่ ๑ คนเราก็จำเป็นต้องปฏิบัติ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายชีวิตระดับที่ ๒ ควบคู่กันไปด้วย เป้าหมายชีวิตระดับที่ ๑ นั่นเราจะเห็นผลในชาตินี้ ส่วนเป้าหมายชีวิตระดับที่ ๒ จจะออกผลต่อเมื่อเราละโลกนี้ไปแล้ว เหตุใดจงต้องปฏิบัติทั้ง ๒ วิธีควบคู่กันไป เหตุผลสำคัญที่ต้องปฏิบัติทั้ง ๒ วิธีควบคู่กันไป ก็คือ 1. ความตายเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่มีใครรู้วันตายของตนล่วงหน้า ถ้าคอยให้ตั้งหลักฐานมั่นคงเสียก่อน จึงคิดทำทาน รักษาศีล หรือบางคนคิดว่า คอยให้เกษียณอายุเสียก่อน จึงค่อยเข้าวัดปฏิบัติธรรม บุคคลที่มีความคิดเห็นในทำนองนี้ ถือว่าประมาณเพราะถ้าเขาต้องจบชีวิตในวัยเด็ก หรือวัยหนุ่มสาว หรือจบชีวิตด้วยอุบัติเหตุทั้งๆ ที่ยังไม่หมดอายุขัย เขาก็หมดโอกาสสั่งสมบุญเพื่อไปสู่อสรรคสวรรค์ 2. บุญที่ผ่านมาอ่อนเป็นนิสัยติดตามไปเสมอ การปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายระดับกลาง ยอมเป็นการสั่งสมบุญโดยตรง แม้ผู้ปฏิบัติล้มไม่มืพอจักษุที่จะเห็นการเกิดของบุญ แต่ก็สามารถตรองเห็นบุญได้ด้วยตนเอง จากความรู้สึกอิ่มเอิบใจที่ได้ทำความดีมาครบ รู้สึกว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์สะอาดด้วยสีลสัมปทา ยิ่งถ้าได้เจริญสมาธิภาวนาอยู่เป็นนิจ จนเกิดความสงบและความชุ่มชื่นใจ ไร้ความหงุดหงิดหรือความวิตกกังวล