ทิพยจักขุ และการเจริญสมาธิในพระพุทธศาสนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 129
หน้าที่ 129 / 280

สรุปเนื้อหา

ทิพยจักขุเป็นวิธีการเฉพาะในพระพุทธศาสนา ที่เกิดจากการเจริญสมาธิ ณ ศูนย์กลางกาย ซึ่งทำให้เราสามารถมองเห็นการเกิดและการตายของสัตว์ต่างๆ ตามที่เป็นจริง วิธีนี้เกิดจากการฝึกจิตใจให้หยุดนิ่งและรวมเป็นหนึ่ง นาทีที่จิตใจมีความสง่างาม จะช่วยให้ผู้ฝึกสามารถเข้าถึงความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับธรรมชาติของชีวิตและโลกใต้พิภพ โดยเฉพาะในเรื่องของการเกิดใหม่และสภาพของนรกและสวรรค์ การเห็นทิพยจักขุจึงไม่ใช่การมองเห็นจากดวงตาแบบปกติ แต่เป็นการเข้าถึงความจริงที่แยกจากโลกภายนอก ต้องอาศัยสมาธิที่เข้มแข็งเพื่อให้เกิดประสบการณ์นี้

หัวข้อประเด็น

-ทิพยจักขุ
-การเจริญสมาธิ
-ศูนย์กลางกาย
-การเกิดและการตายในพระพุทธศาสนา
-ความเข้าใจในธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตตชีวา ภิกขุ) วิธีพิสูจน์ซึ่งเป็นวิธีของพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะอยู่เพียงวิธีเดียวเท่านั้น เรียกว่า "ทิพยจักขุ" หรือเรียกง่ายๆ ว่า "ตาทิพย์" ถ้าใช้วิธีอื่น ก็ไม่มีวันจะได้พบโอปปgarh ทิพยจักขุเกิดขึ้นได้อย่างไร ทิพยจักขุจะเกิดขึ้นแก่คนเราได้ด้วยการเจริญสมาธิวาวนาโดยการทำใจให้หยุดนิ่ง ณ ศูนย์กลางกาย (ได้อธิบายไว้อย่างแล้วในเรื่อง "โลกหน้า") ขณะที่ใจรวมเป็นหนึ่งและหยุดนิ่งได้อย่างต่อเนื่อง ณ ศูนย์กลางกาย ใจก็จะใสสว่างขึ้นถึงขัันสว่างโพลงยิงหยุดได้บานเท่าใด ความสง่างโพลงจะทวีขึ้นและมั่นคงยิ่งขึ้นเท่านั้น เมื่อมีความสง่างโพลงที่กลางใจเกิดขึ้น ร่วมกับตะวันเที่ยงหลายๆ ดวงมารวมกันที่ศูนย์กลางกายของเรา เราก็จะสามารถมองเห็นกระบวนการไปเกิดมาเกิดของเหล่าสัตว์โลกที่เป็นโอปปาฐกะแห่งในทุกคติและสุตติ รวมทั้งบรรยากาศและสภาพธรรมชาติของนรกสวรรค์ได้ตามที่เป็นจริง การเห็นเช่นนี้เรียกว่า "ทิพยจักขุ" ไม่ใช่เห็นด้วยตธรรมของคนเรา อย่างไรก็ดีตาม บุคคลที่ยังไม่สามารถฝึกอบรมตนให้เกิดทิพยจักขุได้ ก็ไม่ควรคิดตั้งข้อสงสัยว่าสอนของพระพุทธองค์จะไม่เป็นจริง คือสงสัยว่าโอปปาตะไม่เป็นจริง แต่ควรคิดในแง่ว่า พระพุทธองค์ทรงเป็นทั้งกัลยาณมิตร และบรรพกรี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More