การค้าขายสัตว์และอาชีพต้องห้าม คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 212
หน้าที่ 212 / 280

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการค้าขายสัตว์ที่ห้ามในหลากหลายรูปแบบ เช่น การค้าขายอาวุธ, มนุษย์, เนื้อสัตว์, ของมินเมา และยาพิษ โดยชี้ให้เห็นถึงสาเหตุและปัญหาที่เกิดขึ้นจากการประกอบอาชีพเหล่านี้ ซึ่งส่งผลกระทบต่อสังคมและผู้คนอย่างมาก นอกจากนี้ยังแบ่งปันข้อคิดที่เกี่ยวข้องกับศีลธรรมและจริยธรรมในการทำอาชีพต่างๆ เพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อชีวิตและสวัสดิภาพของคนและสัตว์

หัวข้อประเด็น

-การค้าขายสัตว์
-อาชีพต้องห้าม
-ผลกระทบต่อสังคม
-ศีลธรรมและจริยธรรม
-การค้าขายอาวุธ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

1.1) การค้าขายสัตว์ สาเหตุที่ห้ามก็เพราะการค้าขายอาวุธเป็นเหตุให้บุคคลอาจนำอาวุธไปก่อเหตุโทษภัยแก่ตนและผู้อื่นได้ 1.2) การค้าขายสัตว์ ในที่นี้หมายถึง การค้าขายมนุษย์ เหตุที่ห้ามค้าขายก็เพราะเป็นการทำให้มนุษย์หมดอิสรภาพ ตกสู่สภาพสัตว์เดรฉานทั้งเป็น 1.3) การค้าขายเนื้อ หมายถึงการเลี้ยงสัตว์มีสุกรเป็นต้นไว้ด้วย หรือการขายเนื้อสัตว์ เหตุที่ห้ามค้าขายก็เพราะการค้าขายเนื้อ เป็นเหตุให้ต้องฆ่าสัตว์ 1.4) การค้าขายของมินเมา เหตุที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าของมินเมาเป็นเหตุให้มีการดื่ม หรือการเสพแล้วเกิดความประมาท 1.5) การค้าขายยาพิษ เหตุที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายยาพิษย่อมเป็นเหตุให้เกิดอันตรายอย่างกว้างขวางแก้ชีวิตคน และสัตว์ทั้งปวง จากอาชีพต้องห้ามทั้ง 5 ประการนี้ ท่านผู้ อำนวยย่อมเห็นได้เองว่า ใครก็ตามที่ประกอบอาชีพต้องห้ามเหล่านี้ แม้เพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมถือว่าเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดปัญหาเดือดร้อนยากลำบากขึ้นในสังคมอย่างกว้างขวาง ที่สำคัญก็อาจอย่าง ผู้ค้าขายก็ต้องทำผิดศีลโดยตรง บางอย่าง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More