ความสำคัญของการทำทานในพระพุทธศาสนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 41
หน้าที่ 41 / 280

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญและผลของการทำทานในพระพุทธศาสนา ว่าทานมีคุณค่ามากกว่าจตุปัจจัยไทยธรรมเล็ก ๆ กล่าวถึงการฝึกฝนจิตใจให้มีเมตตาและการเห็นคุณค่าในความทำทาน การทำทานเป็นลักษณะการแบ่งปันและช่วยเหลือกัน ทั้งที่เห็นว่าทานมีผลดีจริงช่วยสร้างความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ เป็นหลักการที่ถูกต้องที่ทุกคนควรนำไปปฏิบัติ.

หัวข้อประเด็น

- ความสำคัญของการทำทาน
- ผลของการทำทาน
- หลักการในพระพุทธศาสนา
- เมตตาจิตและการแบ่งปัน
- ความเห็นถูกเกี่ยวกับการทำทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระภวาวีรวีคุณ (ทัตติวิโร ภิกขุ) วิชาความเป็นมนุษย์ให้แก่องค์สนิก กล่าวให้ธรรมะของพระภิษุนัน มีคุณค่ายิ่งใหญ่กว่าจตุปัจจัยไทยธรรมเล็กๆ น้อยๆ ที่สนิก แต่ละคนถวายให้ท่านอย่างเท่าเทียมกันไม่ได้เลย แต่การที่มีจฉา ทิฐิสุขไม่ได้รับรสพระธรรมจากสงฆ์โดยตรงเอง ก็เพราะตน ไม่รู้จักแสวงหาใช่หรือไม่ กรณีเช่นนี้จะโยนความผิดไปให้สงค์ ยอมไม่ถูกต้อง ในทางกลับกัน ใครก็ตามที่เห็นว่า “ทานมีผล” คือมีผล ดีจริง มีประโยชน์จริงทั้งแก่ผู้ให้และผู้รับ ไม่ว่าจะเป็นการทาน ในลักษณะแบ่งปัน คือ ปันกันกิน ปันกันใช้ ปันกันอยู่ (ไม่พยายาม หาทางครอบครองที่ดินไว้เป็นสมบัติของตนอย่างมากมายแต่ผู้ เดียว โดยไม่คำนึงถึงผู้ขัดสนอย่างไร้ ที่ไม่มีที่ดินทำมาหากินหรือ อยู่ลำบาก) หรือการทำทานในพระพุทธศาสนาก็ดีตาม แล้วตั้งใจ ทำทานเป็นนิสัย ตลอดจนชักชวนก็แนะน ให้เห็นคุณค่า ของการทำทาน ความเห็นถูกเช่นนี้ชื่อว่า “สัมมาทิฏฐิ” สรุป สาระสำคัญเกี่ยวกับเรื่องทาน คือ ความเห็นที่ว่า “การ ทำทานมีผล” นั่น เป็นเรื่องสภาพของใจคนที่อร่อยด้วย “เมตตา จิต” กล่าวคือ เมื่อคนเองมีความสุข เนื่องจากมีความสบาย กับเรื่องปัจจัย ๔ มีความรู้ความสามารถ ตลอดจนมี อุปกรณ์ต่างๆในการประกอบสัมมาอาชีพ มีความรู้สึกปลอดภัย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More