กรรมกิเลสและความรับผิดชอบทางศีล : หน้า 152/280

เจาตั้งรัสเรียก พฤติกรรมทั้ง ๔ ประกาศดังกล่าวว่า "รรมกิเลส" ใครก็ตามที่ทำกรรมกิเลสข้อใดข้อหนึ่ง หรือครบทั้ง ๔ ข้อก็เพราะมิจฉาทิฏฐิที่แฝงอยู่ในใจ ได้กำเนิดออกมาครอบงำของเขา แล้วบิณฑันจิตใจของเขาให้แสดงพฤติกรรมที่ไร้ศีลและศีลแห่งความเป็นมนุษย์ มีพฤติกรรมเยี่ยงดิฉฉาน ส่วนผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิอยู่ในใจเป็นลักษณะนิสัย ย่อมมีความสำนึกรับผิดชอบในศีลและศีลแห่งความเป็นมนุษย์ของตน จึงสามารถระมัดระวังควบคุมใจ และก็เลสในใจทั้ง ๓ ตระกูลของตนเอาไว้ได้ ทำให้ขั้นจากกรรมกิเลส ๔ ประกาศได้โดยเด็ดขาด เพราะฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่า บุคคลที่มีสัมมาทิฏฐิอยู่ในใจอย่างมั่นคง ย่อมมีความสำนึกรับผิดชอบต่อศีลและศีลแห่งความเป็นมนุษย์ของตนเสมอ ด้วยการไม่ประพฤติกิเลส ๔ อย่างเด็ดขาด นี่คือความรับผิดชอบประกอบแรก และเป็นคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ ถ้าบุคคลประพฤติกรรมกิเลส ๔ จะประสบผลเสียหายหรือมีวิบากกรรมอย่างไร การประพฤติกรรมกิเลส ๔ ก็คือ การทำผิดศีล ทำบาป * สิงคาลสูตร ที ปา. มก ๑๖/๑๗๙