การเกิดในปรโลกและผลของกรรม : หน้า 88/280

ทึ่เน ำชี วิกของบุญที่ส่งสมไว้ก่อนละจากโลกนี้ เช่น ถ้าส่งสมบุญว่ามากกว่าบาป แต่ยังไม่มากพอที่จะไป บังเกิดในพรหมโลก ทว่าสมากพอที่จะบังเกิดเป็นเทวดาในเทวโลก ก็จะได้อยู่สุขบนสรวงสวรรค์เป็นเวลานานแสนาน ถ้าบุญยังไม่มากพอที่จะบังเกิดในเทวโลก ก็จะได้บังเกิดเป็นคนในมนุษย์โลกอีก เป็นต้น ส่วนผู้ทำกรรมชั่วหรือสงสมบาไว้มากย่อมไปสู่ทุกข์ แต่จะเป็นทุกระดับใกล้ขึ้นอยู่กับปริมาณของบาปที่เขาสั่งสมไว้ก่อนละโลกนี้เป็นของเอง เช่นบางคนที่ประพฤติผิดศีลเป็นประจำอ่อนต่ออย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าปริมาณของบาปที่สั่งสมไว้ยังไม่มากพอที่จะต้องไปบังเกิดในนรก เขาก็อาจจะไปบังเกิดเป็นเปรต อสุรกาย หรือนิคราช เป็นต้น จะเห็นว่าการไปบังเกิดในปรโลก ไม่ว่าจะสุดดิ หรือลูกมีเหตุ มาจากกรรมดีหรือกรรมชั่ว ที่คนเราทำไว้ก่อนตายจากโลกนี้ทั้งสิ้น ครังีเมื่อเทวดามดบุญจากสรวงสวรรค์แล้ว ก็ต้องจุดิ (ตาย) และมีโอกาสมาเกิดเป็นคนในโลกมนุษย์อีก สัตว์จากทุกดิ ก็เช่นกัน ถ้าชาดใช้กรรมหนักหมดแล้ว ก็มีโอกาสมาเกิดเป็นคนในโลกมนุษย์อีก การเกิดในโลกมนุษย์ครังนี้จะมีสภาพอย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับเศษของกรรมดีหรือกรรมชั่ว ที่ตนเคยทำไว้ก่อนตายจากโลกนี้ในครั้งกระโน้นเป็นสำคัญ ขณะจะมีชีวิตใหม่อยู่ในโลก