ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับพระภิกษุทั้งหลายที่มาเฝ้าว่า "ภิกษุทั้งหลาย สาวกทั้งหลายที่มีจัญญามีอยู่ สาวกที่รึเห็นสิ่งนี้ย่อมเป็นพยานได้ อันที่จริงเมื่อก่อนเราเคยเห็นภูฏฐานเทวทูตรนั้นเหมือนกัน แต่ไม่ได้พากรณ์ (เปิดเผยสาธารณะชน) เพราะการพากรณ์นั้น จะไม่เป็นประโยชน์แก่กุฎี ช้าจะเป็นทุกข์ยาวนาน แก่ผู้ไม่เชื่อเรา
ภิกษุทั้งหลาย เปรตนั้นเคยเป็นผู้พิพากษาที่กินสินบน แล้วตัดสินคดีอย่างไม่เป็นธรรม ในกรุงราชคฤห์นั้น เพราะผลกรรมนันเขาจึงตกนรกมาอยู่หลายล้านปี ด้วยเศษกรรมที่ยังเหลืออยู่ เขาจึงได้อัตภาพเปรตเช่นนั้น"
เรื่องที่ ๒ วิญากรรมของการตัดสินโดยอยุติธรรม
พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อเสด็จประทับอยู่ ณ พระเชตวัน มหาวิหาร ทรงปรารภผลแห่งการรักษาอุบาสเพียงครึ่งวัน ของภูติคนหนึ่ง จึงทรงนำเรื่องในอดีตมาแสดง ว่า
ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตผู้ครองพระนครทรพาณิส โดยธรรม ทรงบำเพ็ญบารมีและศีลอย่างเคร่งครัด ทรงรักษาอุบาสกอันทุกวัน พระองค์ทรงชวนชาวเมือง และ ข้าราชบริพารให้รักษาอุบาสกศีลด้วย แต่ภูติหญิงของพระองค์เป็น